Pay it forward: Op zoek naar een fiets in Zuid-Korea

‘Door een speling van het lot kwam ik in Zuid-Korea terecht. Ik zou een fietsroute gaan fietsen, maar had nog geen fiets. Ik had nooit kunnen bedenken wat ik als tegenprestatie zou beloven voor het lenen van een fiets van iemand die per toeval hoorde dat ik op zoek was naar een fiets.’ Rob Janssen fietst het liefst, de hele wereld rond. En onderweg maakt hij de mooiste dingen mee.

In Mongolië werd ik voor het eerst besmet met het fiets-virus. Ik was met de Trans-Siberië express op weg naar China en ontmoette een Italiaan die vanuit Siberië naar Ulaan-Bataar, de hoofdstad van Mongolië, was komen fietsen. Hij had de meest interessante verhalen en wist ze met veel enthousiasme over te brengen. Het zaadje was gepland, ik wilde ook op de fiets gaan reizen.

Het enige probleem

Door een speling van het lot kwam ik in Zuid-Korea terecht. China weigerde me een visum te geven en mijn Mongoolse visum liep ten einde. Ik boekte de goedkoopste vlucht die ik kon vinden. Seoul werd mijn volgende bestemming. De Italiaan die ik in Mongolië tegen was gekomen had me verteld over een fietspad dat dwars door Zuid-Korea loopt en perfect is voor de beginnende fietsreiziger. Het enige probleem: ik had geen fiets.
Na een paar winkels, zonder succes, te hebben bezocht liep ik een winkel binnen waarvan de eigenaar geen Engels sprak. Gelukkig schoot een andere klant in de winkel, die wel Engels sprak, ons te hulp. Hij vroeg me wat mijn plannen waren en of ik terug wilde komen naar Seoul. Een kleine 10 minuten later stond ik in de woonkamer van deze man. Hij woonde toevallig in de buurt en ik mocht zijn eigen fiets wel lenen! Voor zolang ik wilde.

Niet enkel een fiets

Hij leende me alles uit wat hij had, wat ik nodig kon hebben op mijn allereerste fietsreis. Naast de fiets kreeg ik wat gereedschap mee, een luchtbedje en een kooksetje. Het leek wel te mooi om waar te zijn.
Twee weken later was ik terug in Seoul. “Hoe kan ik je ooit bedanken?”. Geld wilde hij niet hebben, iets anders had ik niet te geven. Ik leefde uit mijn rugzak en had niet veel bij me. Je kunt als reiziger niet veel bieden. Hij vertelde me dat hij ook vaak was geholpen tijdens zijn reizen, en met hetzelfde “probleem” werd geconfronteerd. ‘Ik wilde mijn helper een keer ook goed bedanken maar deze man wilde niks aannemen. Mijn helper zei: ”het enige wat je voor me kunt doen, is mij beloven dat je ooit ook iemand zult helpen”.

Pay it forward

Daar stond ik in Zuid-Korea. Hij vroeg mij hem hetzelfde te beloven; in plaats van hem op dat moment “terug te betalen” zou ik andere mensen helpen wanneer ik zelf de middelen daarvoor had.

Wat zou het mooi zijn als we elkaar op deze manier allemaal kunnen helpen.

Door Rob Janssen, op dit moment langs de Rijn naar Oostenrijk aan het fietsen. Wil je Rob en zijn vriendin Isabelle volgen? Kijk op kuijpersdijk.nl

Heb jij ook een mooie ervaring voor Pay it Forward? Mail ons je verhaal!