Zenboeddhisme. De kunst van het loslaten

In zijn inleiding schrijft filosoof Michel Dijkstra ook dat de ware aard van zen niets te maken heeft met ‘vrijheid, verlichting en loslaten’ in de huidige, populaire uitleg van het zenboeddhisme. Daarin gaat het vooral om het ‘consumeren’ van principes als tot jezelf komen en onthaasting, bijvoorbeeld in stresswerende moddermaskers tussen fraai vormgegeven, rustgevende kamerschermen.

Deze genotscultus staat haaks op de boodschap van de zentraditie. Filosoof Joep Dohmen plaatst zen op zijn beurt tussen de versjes van Toon Hermans, het positief denken, zelfmanagement en new age: populaire Eenvoudig levenskunst waar hij niet veel mee op heeft. Toch biedt de zentraditie genoeg aanknopingspunten voor de sociale context van het Eenvoudig leven. In navolging van Niko Tydeman, leider van het Zencentrum in Amsterdam, noemt Dijkstra dat: ‘Eenvoudig leven met losse handen’. Wie afstand doet van zijn gehechtheden kan in het Eenvoudig leven staan met een open oog én een behulpzame hand voor de medemens.

Zenboeddhisme. De kunst van het loslaten is toch geen praktische gids. Het is meer een geschiedkundig overzicht van, zoals Dijkstra het zelf noemt, ‘het hooggebergte van het zenboeddhisme’; een (af en toe wat schoolse) beschrijving van de ontwikkeling van zen in India, China, Korea, Japan en uiteindelijk het Westen, aangekleed met elementen als de meditatie en het oefenen van koans (uitspraken of onoplosbaar raadsel om de zenstudent tot nadenken te stemmen, red.). Plus een bonte stoet van monniken, meesters en dichters die de revue passeren.

Eric Schoones

Auteur: Michel Dijkstra

Titel: Zenboeddhisme. De kunst van het loslaten

Uitgever: Ambo

Prijs: € 17,95

ISBN: 9789026318078

Koop dit boek via Bol.com – daarmee steunt u Genoeg