Zelf kippen houden: eieren cadeau

Mijn halve leven koesterde ik de droom dat ik nog eens in een landelijk huisje zou wonen en zelf groente zou verbouwen met het gezellige geluid van tokkende kippen op de achtergrond. Pas dit jaar bedacht ik dat we daarvoor niet hoeven te verhuizen.

De minimoestuin groeit en bloeit, en heeft al heel wat eetbaars geleverd. En het speelhuis – destijds uitputtend gebruikt door mijn zonen – is omgetoverd tot een kippenhok. Wat zijn kippen leuk!

Op het weblog Eenvoudig leven van Teunie Luijk las ik dat zij twee kippen houdt in een eenvoudig hok. Zo ontstond mijn idee om het oude, maar nog stevige speelhuis te pimpen tot kippenhotel. Dat had heel wat voeten in de aarde, maar het bouwen kostte vooral tijd, niet veel geld.

Kippen hebben een ren nodig, een slaaphok dat meestal op poten staat (zodat ze ook daaronder kunnen) en een leghok. Volgende stap: waar koop je een levende kip? Nou, kijken op Marktplaats bij ‘leg-hen’. We kochten drie jonge Barnevelders. Volgens de verkoper is dat de makkelijkste kip, een die niet snel zenuwachtig is. Een soort instapmodel dus.

De Barnevelder is de makkelijkste kip. Een soort instapmodel dus.

We konden het meteen uitproberen. Zo’n verhuizing (in een kratje in de auto), een nieuw hok, een ren (bij de verkoper zaten ze in een stal en kwamen niet buiten), een hondje dat nieuwsgierig voor het gaas heen en weer dribbelde: als ik een kip was, zou ik dat toch wel even moeten verwerken.

Esperanto

En inderdaad: ze zijn niet zenuwachtig. Bovendien zijn ze slim. Onze nieuwe kippen snapten de bedoeling van alle hokjes – hier slapen op de stok, daar eieren leggen, daar schuilen voor de regen – niet direct. Maar na een paar dagen liepen ze rond alsof ze het hok zelf gebouwd hadden.

Ook hebben ze in een soort dierenesperanto aan hond Bobby duidelijk gemaakt dat ze liever niet hebben dat hij te dicht bij het gaas staat.

Cadeautje

Echte hergebruikers zijn het; ze eten legkorrels aangevuld met restjes uit de keuken. Stukjes brood, groente, fruit, eierschalen, gras: ze lusten alles.

Na een paar weekjes acclimatiseren begon het feest: twee van de drie leggen nu elke dag een ei. Dappere Dodo begon, opperkip Neelie volgde en de kleinste (Spider) legt er af en toe één, na uren gestommel en gerommel in het leghok. Elk ei voelt als een cadeautje. Ik schrijf met potlood de legdatum erop, en de naam van de maakster. Bedankt meiden!