Elfhonderd No Impact-Nederlanders

De No Impact-Nederlanders stonden in badkuipen de was te doen, wandelden door novemberstormen, leerden zich te scheren met enkelbladige scheermessen. En ‘zondigden’ ook wel eens bewust: kochten, nat geregend, een kopje koffie op het station om zich op te warmen.

De eerste zondag maakten ze een consumptieplan voor de week: voedsel zouden ze seizoensgebonden en lokaal kopen en verder zouden ze zo weinig mogelijk andere spullen aanschaffen.

Iedere dag kwam er een accent bij. Op maandag probeerden ze hun afvalproductie zo veel mogelijk te verminderen, op dinsdag het vervoer met menskracht te doen (wandelen, traplopen, fietsen), woensdag kwam voedsel erbij, op donderdag: zo min mogelijk energie gebruiken (thermostaat lager, geen computer onnodig aan, televisie uit), vrijdag: water (zo min mogelijk liters de afvoer in), zaterdag: iets goeds doen, (eco-)zondag: rust en reflectie.

Moestuin in de stad
Initiatiefneemster Rachelle Eerhart (29): ‘Ik had de No Impact Week vorig jaar gedaan, vanaf de Amerikaanse site, en vond het leerzaam. Ben toen met een moestuin begonnen, midden in Den Haag.’ Samen met Desiree Beeren zette Rachelle de No Impact Week NL op touw. Het idee ontstond tijdens een bijeenkomst van Leaders for Nature, een netwerk over duurzaamheid voor het bedrijfsleven.

Rachelle: ‘We wilden iets met de Dag van de Duurzaamheid, 11 november. Toen ik Desiree een filmpje van Colin Beavan liet zien, raakten we enthousiast over het idee voor een Nederlandse No Impact Week. Ik heb er zeker zes weken full time vrijwilligerswerk in zitten. En ook Desiree stak er veel vrije tijd in, naast haar werk voor de IUCN NL, de Nederlandse tak van ‘s werelds oudste koepel van natuurorganisaties.’

Kosten
‘Aan sponsorgelden haalden we 7.000 euro binnen. No Impact Man, die in New York een organisatie heeft, rekende 1.000 euro licentiekosten voor gebruik van het idee. En de organisatie rekende 4.000 euro voor de geboden intensieve begeleiding, lay-out van de handleiding, en filmrechten voor vertoningen van de documentaire No Impact Man. De rest van de sponsorgelden besteedden we aan de remake van het filmpje over No Impact Week, een bijdrage aan het event op de Dag van de Duurzaamheid en wat reiskosten.’

Roerzeef
Nederlandse deelnemers beschreven hun ervaringen in een Facebookgroep, weblogs en tweets. Op donderdag 11 november, de dag dat er extra op energiegebruik gelet werd, schreef een vrouw op Facebook: ‘Hoe maak je soep zonder elektriciteit? Bedoel.. net een heerlijk pannetje opgezet en bedenk me nu pas dat de pureerstaaf/blender toch echt in het stopcontact moet!’ Genoeg-tip: grof soepje maak je met een stamper, een fijn soepje met een passe-vite, oftewel roerzeef.

Mensen hebben genoten
Van de 1.100 No Impact-Nederlanders vulden er 500 een enquête in. (Van hen noemde 1,6 procent zich helemaal niet groen, 34 procent een beetje groen, de rest was groen tot donkergroen.) Wat vooral opvalt, zegt Rachelle, is hoezeer mensen hebben genoten, vaak tegen de verwachting in: ‘Op de laatste dag was er tijd voor rust en reflectie over het eigen (koop-)gedrag. Veel mensen vonden die (eco-)zondag lekker rustig.’

Alles is verpakt
Op de site staan veel verhalen over wandelen met de hond, koffie drinken met een vriend, knutselen met de kinderen en andere weldaden voor de ziel. Wat op internet ook opvalt: hoeveel afval sommige mensen aan het einde van de week toch nog te fotograferen hadden. Dat gold soms zelfs voor mensen die papier, glas, plastic en groente-, fruit- en tuinafval scheiden. Werkelijk alles is verpakt. Wie zijn afval flink wil beperken, kan eigenlijk niet meer naar een supermarkt.

Rachelle: ‘We denken na over een vervolg op No Impact Week in Nederland. Wie het een keertje wil proberen, alleen of met een groep, kan via www.noimpactweek.nl contact met ons opnemen.’

Meer info:
De Facebookgroep
Opbouw van No Impact Week
No Impact Week op Twitter
Gedetailleerde handleiding (Engels)