Categorie: Consuminder

Hier vind je gastcolumns en -blogs over consuminderen en ‘genoeg’. Staat uw favoriete blogger of columnist er nog niet bij? Stuur dan een mailtje naar info@genoeg.nl.

 

Huishoudboekje: Zo red ik het tot mijn pensioen

Posted on by Genoeg redactie

Toen Liesbeth (56) haar baan verloor, wist ze meteen dat ze nooit meer haar oude inkomen zou verdienen. Maar gaandeweg merkte ze dat ze ook kon rondkomen van de helft.

Geen baan meer, wat nu

‘Vijf jaar geleden werd ik weggereorganiseerd bij een grote uitgeverij. Gelukkig had ik het zien aankomen, het ging er al een tijd slecht. We waren dus al zuiniger gaan leven en extra gaan aflossen op de hypotheek, waardoor onze vaste lasten laag waren toen ik mijn ontslag kreeg. Bovendien kreeg ik als 50-plusser een mooi bedrag mee, dus er was niet meteen reden voor financiële paniek. Maar ik wist wel dat het op mijn leeftijd moeilijk zou worden weer een vaste baan te vinden. En ook dat een bestaan als freelancer me niet trok: de tarieven in de uitgeefwereld zijn beroerd. 

Leven met een uitkering

In de periode dat ik een uitkering had, ging ik daarom stevig door met bezuinigen – meer dan op dat moment eigenlijk nodig was. Zo bouwde ik niet alleen een mooie buffer op, maar kon ik ook onderzoeken welk inkomen ik minimaal moest verdienen om nog een beetje op mijn manier te kunnen leven. Ik wist al dat ik een aantal dingen best kon missen – drie keer per jaar op vakantie, dure kleren… Een auto hadden we nooit gehad en ik hoefde ook nooit de nieuwste gadgets. Onze dochter van twintig wil die wel, maar daar mocht ze dan zelf voor werken. Voor haar studie hadden we gelukkig al een mooi spaarpotje.

Er waren ook dingen waarvan ik wist: die wil ik me wél kunnen blijven veroorloven. Zoals een krantenabonnement, biologisch vlees, geregeld naar de sauna en mijn maandelijkse etentje met vriendinnen. Uiteindelijk berekende ik dat ik van 1400 euro per maand ongeveer kon leven zoals ik dat wil.

Balanceren tussen passie en zekerheid

Vlak voor mijn uitkering afliep, vond ik een parttime functie in een zorginstelling. Het is geen vreselijk uitdagend werk en het salaris is laag, maar ik heb in ieder geval het gevoel dat ik zinnige dingen doe. Ik verdien nu maandelijks netto 1195 euro. Nog niet de helft van wat ik vroeger kreeg en ook nét iets minder dan ik zou willen, maar doordat het parttime is kan ik ernaast freelancen. 

Dat is een combinatie die voor mij goed werkt: nu ik verzekerd ben van een vast inkomen, kan ik het me veroorloven alleen de leuke opdrachten aan te nemen. Dat voelt goed. Zolang mijn man zijn baan houdt – wat helaas niet zeker is, want hij zit in de culturele sector en daar volgt ook de ene bezuiniging op de andere – redden we het wel tot ons pensioen.’

Tips om te besparen:

Heb jij ook minder geld te besteden of wil je bezuinigen? Liesbeth deelt een paar praktische tips om geld te besparen op eten en boodschappen:

  • Zoek een goede bewaarplaats voor fruit, aardappelen en uien. Vroeger bewaarde ik alles gewoon in onze open keuken, maar daar is het voor veel producten eigenlijk te warm. 
  • Koop peulvruchten niet in pot of blik, maar gedroogd – dat is veel goedkoper. Ik kook zo’n hele zak in één keer gaar, met knoflook, kruiden en zout in een snelkookpan, dan zijn ze ook nog eens veel lekkerder. Een deel verwerk ik direct in een minestrone of stoofschotel, de rest vries ik in.
  • Bewaar brood in een goed afgesloten doos in de koelkast. Sinds wij dat doen, gooien we veel minder beschimmelde sneetjes weg.
  • Ga niet met vastomlijnde menuplannen naar de supermarkt, maar kijk ter plekke wat in de aanbieding of afgeprijsd is. Ik koop bijvoorbeeld geregeld meerdere verpakkingen stooflappen of kippendijen die tegen de houdbaarheidsdatum aan zitten, en maak dan grote porties boeuf bourguignon of coq au vin. Op die manier heb ik altijd een lekker voorraadje in de vriezer, en de sjalotten en bleekselderij krijgen zo ook geen kans om te verleppen.

De naam Liesbeth is om privacyredenen gefingeerd.

Dit artikel geschreven door Anne Pek verscheen eerder in Genoeg 125.

afbeelding: Unsplash Christian Dubovan

Fly high

Posted on by Heleen van der Sanden

‘Ze houden me voor de gek’ dacht ik als vijfjarige, toen mijn ouders me vertelden dat er in dat kleine zilveren vliegtuigje hoog in de lucht een heleboel mensen zaten. Dat kon helemaal niet. Toch liet ik het maar zo, anders zouden ze me weer uitlachen.

Het zou nog ruim twintig jaar duren voor ik als groot mens aan den lijve ondervond hoe het is om in een vliegtuig het luchtruim te kiezen. Ik vond het geweldig. In comfortabele stoelen tilde het KLM-vliegruig mij moeiteloos naar schitterende hoogte. ‘Het is daar práchtig boven de wolken’ vertrouwde mijn kleindochter me laatst toe, toen ze voor het eerst had gevlogen. Ik zag de schittering in haar ogen. En zo is het: vliegen is geweldig.

Minder geweldig voelde ik me terwijl ik afgelopen week via livestream het kort geding volgde van KLM c.s. tegen de Staat. Kort bleek het geding niet te zijn. Het begon om 9 uur en om 17.30 uur eindigde de rechter met een ‘Tsja’, gevolgd door een korte stilte en de belofte dat hij een ‘balanced approach’ zou betrachten.

Dapper heb ik me de hele dag door de betogen van de 29 aanwezige advocaten geworsteld. De meeste meesters vertegenwoordigden de vliegmaatschappijen: KLM en consorten. Ik vouwde ondertussen de was, dweilde de vloer, sneed groente en vocht tegen de slaap. De landsadvocaat maakte me nog even aan het glimlachen: ‘De vliegmaatschappijen reageren uit de gedachte dat er zoiets bestaat als eindeloze groei. Het blijft de Staat verbazen hoezeer maatschappijen tegen krimp zijn.’ De verbaasde Staat. Prachtig beeld…

Aan het eind van het Lang Geding was mijn huis op orde. Maar ik voelde me lamgeslagen. Had ik de KLM-advocaat werkelijk horen zeggen dat KLM het recht om door te groeien niet ontzegd mocht worden?

In de pers deed KLM-directeur Marjan Rintel afgelopen week ook al een duit in het zakje: ‘Als we het aantal vluchten moeten minderen, kunnen we die nieuwe vliegtuigen met minder geluidsoverlast niet meer te betalen.’ Ach gossie. Mogen we nóg een sprookje voor het slapen gaan?

Lieve Marjan, als voormalig marketingstrateeg zal het credo ‘Aim high, fly high’ je niet onbekend in de oren klinken. Maar waarom zou je je niet richten op minder én betere vluchten? Met meer empathie voor de meer dan 200.000 mensen die volgens het RIVM elke dag en elke nacht gestoord worden van aanhoudend vliegtuiggebulder.

Wacht even, ben ik nu ook al aangestoken door het wijzendevinger-syndroom? Excuseer. Ik zag de eenvoudigste oplossing voor dit – volgens het advocatenlegioen – complexe probleem over het hoofd. Het gaat om 60.000 minder vliegbewegingen per jaar. Dat doen we toch gewoon lekker zelf? Gewoon minder gaan vliegen, dan lost zich het probleem zich vanzelf op.

De teller staat op min 1: ik ga dit jaar niet vliegen. Doet u mee?

Maak van de nood een deugd- Shelly Roso

Posted on by Shelly Roso

Een jaar lang wekelijks op genoeg.nl een aantal bezuinigingstips mogen geven gekoppeld aan een deugd, daarbij de foto’s mogen maken en aanleveren, dat waren één van de dingen die op mijn pad kwamen in 2021.

Toen ikzelf moest bezuinigen en daarin de deugden toepaste, bleek er één deugd veelvuldig mijn aandacht te vragen. De deugd ‘Creativiteit.’

Continue reading “Maak van de nood een deugd- Shelly Roso”

Maak van de nood een deugd- vreugde (52)

Posted on by Shelly Roso

Shelly Roso gaf een jaar lang op Genoeg.nl wekelijks een bezuinigingstip, gekoppeld aan een deugd. Deze week de laatste deugd met tips:

Deugd: vreugde.

Vreugde ervaren terwijl je moet bezuinigen in een onzekere tijd, kan dat?

Zolang je het klein, simpel en eenvoudig houdt en geen hoge verwachtingen hebt, ja.

Wanneer je je eigen gevoel voor humor niet aan de kant zet, door de minder plezierige emoties van het moeten bezuinigen, ja. Continue reading “Maak van de nood een deugd- vreugde (52)”