Je winkelwagen is momenteel leeg!
90 dagen zonder suiker
Op zijn tijd een snoepje of koekje, daar ziet Lonneke van Genugten geen kwaad in. Maar als ergens in huis een koekje in de kast ligt, roept het net zolang tot ze het opeet. Hoe komt ze aan haar suikerverslaving, en hoe komt ze ervan af? Haar zoektocht kun je komende maanden volgen via haar net gestarte Sweet Blog.
Lonneke van Genugten is, zo vertelt ze, ‘al 39 jaar verslaafd aan suiker’. Aan apekoppen, Engelse drop, melkchocola met zeezout en Bossche Bollen. Op 1 juni zond 3DOC de documentaire That Sugar Film uit, waarin de Australische acteur Damon Gameau zestig dagen lang elke dag veertig theelepels suiker eet om te testen wat dat voor effect heeft op zijn lichaam. De documentaire zorgde voor heftige reacties op social media, van ‘Kijkersbedrog!’ tot ‘Wat een eyeopener!’. Voor Lonneke was het het laatste zetje dat ze nodig had om nu echt eens een serieuze afkick-poging te gaan doen.
Waarom maakte deze docu zo’n indruk?
Ik vond het schokkend te zien dat er al op korte termijn gezondheidseffecten zijn. Gameau had al heel snel bloedwaarden die horen bij een verhoogd risico op diabetes. Wat me ook verraste is dat de ene calorie de andere niet blijkt te zijn. Met de energie uit gezonde producten bleef de acteur slanker dan met hetzelfde aantal calorieën uit suiker.
Speelt afvallen een rol?
Nee, juist niet. Ik hoor niet bij de fitgirls die uit zijn op het perfecte lichaam, of die suiker als gif zien. Mij gaat het om bewuste keuzes maken. Daarbij denk ik vooral ook aan mijn kinderen (5 maanden, 2 en 4). Onder het mom van wie zoet is krijgt lekkers krijgen kinderen voortdurend snoepjes en koekjes toegestopt, zelfs op de peuterspeelzaal. Het gebeurt achteloos, onbewust. Zoals veel moeders probeer ik het snoepen te beperken en ze te leren wat gezond is. Maar zeggen dat ze geen zoetigheid op brood mogen en dan zelf achter een keukenkastje een boterham met hagelslag naar binnen werken, dat kan natuurlijk niet. Nog een goede reden dus om af te kicken.
Stiekem hagelslag eten, is het zó erg met je gesteld?
Ik houd gewoon erg van suiker. Mijn lichaam ontvangt het met groot enthousiasme bleek toen ik ooit een glucosetolerantietest deed. Er zijn momenten dat ik zoetigheid nauwelijks kan weerstaan, aan het einde van de dag als ik uit mijn werk kom bijvoorbeeld. Het is een geval van cognitieve dissonantie: weten dat het niet goed is, maar tóch een berg drop naar binnen werken.
Waarom meteen een blog?
Ik heb al vaak geprobeerd om te minderen met suiker, maar hield het telkens hooguit een week vol, vaak zelfs niet eens een hele dag. Met het blog deel ik mijn voornemen met anderen en kan ik het niet maken te sjoemelen. Verder wil ik het blog gebruiken om kennis te verzamelen. Ik ben journalist en dan ligt het voor de hand dat je vragen stelt en verschillende visies tegenover elkaar zet. Suiker is een onderwerp dat heftige emoties oproept, merk ik nu al uit reacties op social media. Hoe komt dat? Ik wil op zoek gaan naar de zin en onzin van de suikerdiscussie. En tegelijkertijd dus zelf gaan minderen. Ik heb ingezet op negentig dagen geen suiker, dat zijn de dagen tot aan mijn veertigste verjaardag. Ik denk nu nog dat ik op die dag een grote taart koop, maar wie weet ben ik tegen die tijd zo afgekickt dat ik daar helemaal geen zin meer in heb.