Toen Liesbeth (56) haar baan verloor, wist ze meteen dat ze nooit meer haar oude inkomen zou verdienen. Maar gaandeweg merkte ze dat ze ook kon rondkomen van de helft.
Geen baan meer, wat nu
‘Vijf jaar geleden werd ik weggereorganiseerd bij een grote uitgeverij. Gelukkig had ik het zien aankomen, het ging er al een tijd slecht. We waren dus al zuiniger gaan leven en extra gaan aflossen op de hypotheek, waardoor onze vaste lasten laag waren toen ik mijn ontslag kreeg. Bovendien kreeg ik als 50-plusser een mooi bedrag mee, dus er was niet meteen reden voor financiële paniek. Maar ik wist wel dat het op mijn leeftijd moeilijk zou worden weer een vaste baan te vinden. En ook dat een bestaan als freelancer me niet trok: de tarieven in de uitgeefwereld zijn beroerd.
Leven met een uitkering
In de periode dat ik een uitkering had, ging ik daarom stevig door met bezuinigen – meer dan op dat moment eigenlijk nodig was. Zo bouwde ik niet alleen een mooie buffer op, maar kon ik ook onderzoeken welk inkomen ik minimaal moest verdienen om nog een beetje op mijn manier te kunnen leven. Ik wist al dat ik een aantal dingen best kon missen – drie keer per jaar op vakantie, dure kleren… Een auto hadden we nooit gehad en ik hoefde ook nooit de nieuwste gadgets. Onze dochter van twintig wil die wel, maar daar mocht ze dan zelf voor werken. Voor haar studie hadden we gelukkig al een mooi spaarpotje.
Er waren ook dingen waarvan ik wist: die wil ik me wél kunnen blijven veroorloven. Zoals een krantenabonnement, biologisch vlees, geregeld naar de sauna en mijn maandelijkse etentje met vriendinnen. Uiteindelijk berekende ik dat ik van 1400 euro per maand ongeveer kon leven zoals ik dat wil.
Balanceren tussen passie en zekerheid
Vlak voor mijn uitkering afliep, vond ik een parttime functie in een zorginstelling. Het is geen vreselijk uitdagend werk en het salaris is laag, maar ik heb in ieder geval het gevoel dat ik zinnige dingen doe. Ik verdien nu maandelijks netto 1195 euro. Nog niet de helft van wat ik vroeger kreeg en ook nét iets minder dan ik zou willen, maar doordat het parttime is kan ik ernaast freelancen.
Dat is een combinatie die voor mij goed werkt: nu ik verzekerd ben van een vast inkomen, kan ik het me veroorloven alleen de leuke opdrachten aan te nemen. Dat voelt goed. Zolang mijn man zijn baan houdt – wat helaas niet zeker is, want hij zit in de culturele sector en daar volgt ook de ene bezuiniging op de andere – redden we het wel tot ons pensioen.’
Tips om te besparen:
Heb jij ook minder geld te besteden of wil je bezuinigen? Liesbeth deelt een paar praktische tips om geld te besparen op eten en boodschappen:
- Zoek een goede bewaarplaats voor fruit, aardappelen en uien. Vroeger bewaarde ik alles gewoon in onze open keuken, maar daar is het voor veel producten eigenlijk te warm.
- Koop peulvruchten niet in pot of blik, maar gedroogd – dat is veel goedkoper. Ik kook zo’n hele zak in één keer gaar, met knoflook, kruiden en zout in een snelkookpan, dan zijn ze ook nog eens veel lekkerder. Een deel verwerk ik direct in een minestrone of stoofschotel, de rest vries ik in.
- Bewaar brood in een goed afgesloten doos in de koelkast. Sinds wij dat doen, gooien we veel minder beschimmelde sneetjes weg.
- Ga niet met vastomlijnde menuplannen naar de supermarkt, maar kijk ter plekke wat in de aanbieding of afgeprijsd is. Ik koop bijvoorbeeld geregeld meerdere verpakkingen stooflappen of kippendijen die tegen de houdbaarheidsdatum aan zitten, en maak dan grote porties boeuf bourguignon of coq au vin. Op die manier heb ik altijd een lekker voorraadje in de vriezer, en de sjalotten en bleekselderij krijgen zo ook geen kans om te verleppen.
De naam Liesbeth is om privacyredenen gefingeerd.
Dit artikel geschreven door Anne Pek verscheen eerder in Genoeg 125.
afbeelding: Unsplash Christian Dubovan
