Je hebt vast nog wel een oude of versleten spijkerbroek in de kast liggen, die je om wat voor reden dan ook niet meer draagt. Gelukkig kun je deze zo weer een nieuw leven geven door te upcyclen. Want met deze vijf tips geef je jouw oude spijkerbroek een nieuwe look! Dubbele winst: je kunt je oude broek weer aan én je bent meteen creatief bezig.
1. Borduren
Je ziet het steeds meer: broeken waarop bloemetjes of een zonnetje zijn geborduurd. Het enige wat je ervoor nodig hebt is naald en draad en een borduurring. Misschien heb je deze spullen thuis liggen en anders is het verkrijgbaar bij hobbyzaken. Borduren hoeft helemaal niet zo moeilijk te zijn en online zijn er dan ook verschillende makkelijke patronen te vinden. Met dit patroon kan je bijvoorbeeld madeliefjes maken!
2. Natuurlijke manier van bleken
Je kan je broek ook een lichtere kleur geven door bleek. Nu is bleek niet heel duurzaam. Gelukkig zijn er ook andere manieren om je broek op meer natuurlijke wijze een lichtere kleur te geven. Citroensap en (zuiverings) zout zijn twee natuurlijke ingrediënten die perfect zijn voor het bleken van kleding.
Meng het sap van de twee citroenen en zout in heet water. Als je het geheel van de broek lichter wilt maken, dompel je de broek enige tijd onder in de oplossing, daarna was je de broek volgens een normaal wasprogramma. Maar het is natuurlijk ook leuk om te variëren met patronen. Je kan bijvoorbeeld met een kwast strepen, hartjes of sterren maken op de broek!
Tip: teken eerst lichtjes met potlood op de broek en kleur daarna het getekende stuk in met het natuurlijke bleekmiddel.
3. Upcyclen met stoffen of knoopjes
Heb je thuis nog stoffen of knoopjes liggen, gooi die zeker niet weg! Want misschien is het wel leuk voor het upcyclen van jouw oude broek. Pak naald en draad erbij en zoek een leuk stofje uit dat je op je broek kunt vastzetten. Met knoopjes kan je ook een leuk patroon maken!
4. Emblemen
Een andere manier om jouw broek een vrolijke twist te geven is het stitchen van emblemen ook wel ‘patches’ genoemd. Het enige wat je ervoor nodig hebt zijn een of meerdere emblemen naar jouw keuze en een strijkbout om ze erop te strijken. Kijk in een winkel bij jou in de buurt of kijk online op webshops. Voor een paar euro kan je soms al verschillende leuke emblemen halen!
5. Natuurlijke verf
Voor deze tip moet je even geduld hebben. Het kleuren van je broek op een natuurlijke manier vergt enige inspanning maar geeft wel een leuk resultaat! Het voordeel van natuurlijke verf is dat het geen schadelijke stoffen bevat en je daarbij vaak al de ingrediënten in huis hebt.
Goed om erbij te zeggen is dat een spijkerbroek niet altijd goed de kleur pakt. Voor deze tip kan je daarom het beste een katoenen of linnen broek gebruiken! Heb je dit niet? Een T-shirt of oude thee- of handdoek kan ook leuk zijn.
Zorg dat je het textiel met twee derde water en een derde natuurazijn in een grote pan helemaal onderdompelt in water en een uur zachtjes laat koken. Dit zorgt ervoor dat de kleur goed fixeert.
Zet een pan met voldoende water op het vuur en voeg de gewenste ingrediënten voor jouw kleur toe. Laat het minimaal een uur koken, maar langer kan ook als je wilt dat de kleur meer aanwezig is.
Als het water helemaal de kleur heeft opgenomen kunnen de resten worden gezeefd. Je kan nu het textiel in het hete water laten onderdompelen en minstens een uur laten staan. Ook hiervoor geldt dat als je het langer laat staan het een rijkere kleur krijgt!
Haal de stof uit de pan en spoel het af met koud water. Even drogen en je hebt een mooi nieuw gekleurd kledingstuk!
Tip: Zorg voor het behouden van de kleur dat je het kledingstuk niet te heet wast. Het beste is om met een licht wasmiddel op 30 graden te wassen voor een blijvend mooi resultaat.
Op zoek naar meer inspiratie?
Voor meer inspiratie is het leuk om te kijken op Pinterest! Met termen als ‘upcycle clothes’ en ‘jeans diy’ kan je allerlei voorbeelden vinden en eigen ideeën opdoen.
Door vijf jaar lang flink te (be)sparen, vergaarde freelance theaterjournalist en superspaarder Vincent Kouters (42) een ton. Hij schreef er ook een boek over, vol met tips. Vincent: ‘De “vrekkengedachte” dat je financiële vrijheid kunt krijgen door je uitgaven te beperken, inspireerde me enorm.’
Door: Miriam Notenboom
Jeugd
‘Ik ben opgegroeid in een gezin van vier in Zevenbergen, een stadje vlakbij Breda. Mijn vader raakte begin jaren tachtig zijn baan kwijt. Dat was toen niet zo uitzonderlijk, er was veel werkloosheid. We leefden van de bijstand totdat mijn moeder in 1989 werk in een broodfabriek vond en kostwinner werd. Echte armoede wil ik het niet noemen. Zolang we geen grote uitgaven deden, konden we prima rondkomen van het loon van mijn moeder. Maar ik was me er wel van bewust dat wij minder hadden dan de meeste andere gezinnen. Ik kreeg geen hippe Nikes Air toen die in de mode waren. En ik kon een keer niet mee schaatsen met de klas omdat mijn ouders geen geld hadden voor schaatsen. Toen werd ik wel heel boos; als kind snap je zoiets niet. Maar al vrij snel drong tot me door dat mijn ouders er ook niet veel aan konden doen.’
‘Mijn achtergrond heeft me ook veel gebracht. Ik weet dat ik me altijd wel red, of ik nou veel geld heb of weinig. Tenslotte redden mijn ouders het ook. Vooral mijn vader kon heel goed budgetteren. Op de computer hield hij precies bij waar de boodschappen het goedkoopst waren en één keer in de maand gingen we voor onze kleding naar Zeeman in Breda. Dit voorbeeld van mijn ouders heeft mij gevormd: ik kan goed leven met weinig luxe. De keerzijde is dat geld bij ons thuis geassocieerd werd met problemen. Er was altijd te weinig van en daaromheen werd alles georganiseerd.
In mijn volwassen leven ging ik het onderwerp geld daarom lang uit de weg. Zelfs toen ik al twee kleine kinderen en een hypotheek had. Naar mijn afschriften keek ik niet. Zolang ik mijn vaste lasten kon betalen, was ik tevreden. Was het geld op, dan schrapte ik wat extra’s, zoals koffie en eten onderweg. Dat ik geld verdiende en uit kon geven, voelde als rijkdom. Maar dat was het eigenlijk niet. Ik had nauwelijks spaargeld, een studieschuld en geen arbeidsongeschiktheidsverzekering. Ik kon over dat soort zaken gewoon niet nadenken. Dat kantelde toen mijn oma in 2017 overleed.
Tip: Wil jij hier alles over weten? Het boek van Vincent Kouters ‘Over geld praat je wel’ kun je via onze webshop bestellen!
FIRE
Ze liet me zesduizend euro na. Dat was voor mij niet alleen een groot bedrag, het kwam ook nog van mijn lievelingsoma. Haar geld wilde ik niet verkwanselen. Ik had alleen geen idee wat ik ermee kon of wilde doen. Al googelend stuitte ik op FIRE (‘Financially Independent Retire Early’), red. een beweging van mensen die ernaar streven financieel onafhankelijk te worden om zo vroeg mogelijk te stoppen met werken. Dat wilde ik niet, ik vind mijn werk veel te leuk. Maar het achterliggende idee van een vermogen opbouwen zodat je financieel onafhankelijker wordt, sprak me wel aan. Aanvankelijk dacht ik aan tienduizend euro, of misschien vijftigduizend. Toen kwam ik het woord tonnair tegen. Dat triggerde me enorm. Miljonair worden, een miljoen vergaren, dat is zoveel geld, daar kon ik me nauwelijks iets bij voorstellen. Zelfs de helft is nog een te abstract groot bedrag. Honderdduizend euro is nog steeds heel veel geld, maar dat leek me toch haalbaar. En een ton is voldoende om onafhankelijker te worden. Met een ton achter de hand ben je vrijer om nee te zeggen tegen werk dat niet past bij de richting die je op wilt. Of om een tijdje minder te werken en meer tijd door te brengen met je gezin en vrienden. Tonnair worden werd mijn doel.’
Tonnair Vincent Kouters. Fotocredits: Lilian van Rooij
Sparen
‘Als kind spaarde ik met een Pennie-spaarpot. Daar kreeg je toen 6 procent rente op, indrukwekkend vond ik dat. Gratis geld! Ik begreep gewoon niet hoe dat kon. Het motiveerde me om flink te sparen. Maar toen ik ging studeren, ging mijn spaargeld daaraan op. En in 2018 was de spaarrente nihil. Dus ging ik snuffelen op beleggingssites. Ik zag dat sommige mensen in een jaar tijd 100 procent rendement haalden op hun aandelen. Het confronteerde me met mijn hebberigheid. Ik ben van nature voorzichtig, maar nu ging ik allerlei dingen proberen. Ik kocht zelfs cryptovaluta, ook al begreep ik daar geen jota van. Dat deed ik voor een bescheiden bedrag van honderd euro. Toen het een maand later verdubbeld was, baalde ik dat ik niet meer had ingelegd. Dat is ook wat beleggen met je doet: het haalt heftige emoties naar boven.
Toen mijn aandelen bizar stegen, raakte ik in een euforische stemming. Je gaat dan al snel denken dat je ontzettend slim bent: ik heb succes, dus mijn systeem werkt! Totdat het dat niet meer doet. Dan moet je daar weer mee dealen. Het was een interessante ervaring, maar zo risicovol beleggen was toch niks voor mij. Ik beleg nu alleen in index- fondsen. Die leveren op de langere termijn een lager, maar stabieler rendement op. Voor de kortere termijn ben ik vooral de waarde van (be)sparen weer gaan inzien.’
Vrek
‘In mijn ouderlijk huis vond ik een keer een exemplaar van De Vrekkenkrant. Dat vond ik toen heel gênant: het idee dat mijn ouders dat nodig hadden. Toch ben ik via een omweg weer bij de vrekkenbeweging uitgekomen. Er zat al een vrek in mij. Ik moest hem alleen nog bevrijden, want ik schaamde me ervoor. Dat lukte toen ik Je geld of je leven las van Hanneke van Veen en Rob van Eeden (‘de grondleggers van de vrekkenbeweging’, red.). De gedachte dat je financiële vrijheid kunt krijgen door je uitgaven te beperken, inspireerde me enorm. Met het doel van een ton voor ogen werd besparen een soort spel. Ik zei om te beginnen al mijn abonnementen op en verkocht voor drieduizend euro aan spullen op Marktplaats.
Daarna schrapte ik alle kleine uitgaven aan eten en drinken buitenshuis. Vier euro voor een kopje thee? Die kon ik ook sparen. Daar opende ik een speciale rekening voor, zodat het bespaarde geld concreet werd en ik het niet ongemerkt aan iets anders uitgaf. Boeken – mijn achilleshiel – kocht ik niet meer nieuw. In plaats daarvan las ik de boeken die nog ongelezen in de kast stonden. Mijn kapotte iPhone verving ik door een goedkope Motorola die minder status heeft, maar net zo goed is. Zo spaarde ik uiteindelijk elke maand gemiddeld 1.300 euro met een inkomen tussen de 2.300 en 3.300 euro per maand. Het vraagt uithoudingsvermogen, maar die ton heb ik voor 80 procent bereikt door minder uit te geven dan ik verdien en dat geld op een spaarrekening te zetten. Veel mensen doen het omgekeerde: hun uitgaven groeien mee met hun inkomen. Dat wordt leefstijlinflatie genoemd. Als het dan een keer tegenzit, is het veel moeilijker om terug te schakelen. Dan bouw je geen buffer op, maar schulden. Mijn vrek heb ik inmiddels omarmd. Ik leef nog steeds onder mijn stand.
Soms moet ik zelfs een beetje afkicken van de vrekkigheid. Mijn vrouw gaat niet mee in mijn leefstijl, ze houdt erg van spenderen. Een van de spelregels was ook dat de kinderen geen last zouden hebben van mijn consuminderdrift. Als ik met hen op stap ben en zij willen op een terras gaan zitten, moet ik nog wel een mentale drempel over. Maar ik doe het wel, want het zijn ervaringen waar ik zelf ook van geniet. En ik heb dat vermogen juist ook gespaard zodat ik de keuze heb om minder te werken en meer tijd met ze door te brengen. Dat dat soms geld kost, is dan niet erg. Afgelopen jaar zijn we twee weken naar Denemarken geweest, inclusief drie dagen Legoland. Dat was niet goedkoop. Maar het was een heel leuke vakantie en de kinderen hebben het er nog steeds over. Dat vergeten ze nooit meer.’
Praten
‘Toen ik voor het eerst iets publiceerde over mijn geldzaken, belde mijn vader me op. “Wat doe je nou?”, zei hij. “Dat kan iedereen lezen!” Over geld praat je niet, dat is de norm, en ook bij ons thuis was dat zo. Voor mijn vader, die op de SP stemde, was geld daarnaast ook iets verdachts. Het hoorde bij de wereld van de rijke happy few, bij de grote bedrijven. Vanuit zijn perspectief was dat ook wel begrijpelijk. In de cultuur- en mediasector waarin ik werk, overheerst dezelfde houding. Het heeft me wel moeite gekost om die gedachtegang van me af te schudden. Het was een grote stap om over geldzaken te gaan schrijven en – tenslotte – ook met mijn plan om tonnair te worden naar buiten te treden. Als ik mijn doel niet zou halen, zou ik publiekelijk voor paal staan. Maar het is uiteindelijk alleen maar goed geweest.
Vijf jaar is best lang om dagelijks intensief bezig te zijn met besparen en sparen. Sparren met andere mensen hield me gemotiveerd. Ik schrijf ook niet over geldzaken om op te scheppen. De nadruk ligt op minder uitgeven en sparen zodat je meer zeggenschap hebt over je geld en je leven. Dat heb ik ook mijn vader uitgelegd, en dat begreep hij. Per slot van rekening deed hij het zelf ook zo. In 2021 is hij overleden. Mijn moeder was al eerder gestorven. Dat ik in februari dit jaar een ton bereikte, heeft mijn vader niet meer meegemaakt. Maar ik weet zeker dat hij het geweldig had gevonden. Hij begreep de waarde van zoveel geld heel goed. In mijn ton zit, naast de erfenis van mijn oma, ook achtduizend euro van zijn spaargeld dat hij me heeft nagelaten. Dat vind ik een mooie gedachte.’
Dit artikel door Miriam Notenboom verscheen eerder in Genoeg magazine. Foto’s bij bericht: Roos van der Sanden (?).
Kardemummabullar zijn Zweedse kardemombroodjes die geserveerd worden tijdens de fika. Een fika is een pauze met koffie en iets lekkers. Wie heeft daar nu geen zin in? Bekijk dit recept van Miriam, oftwel The Veggie Reporter, om ze zelf vegan te maken!
Vegan kardemummabullar: ik mis Zweden!
Een van mijn favoriete snacks (en soms ontbijt, lunch of dessert) tijdens mijn tijd in Zweden, waren vegan kardemombroodjes en kaneelbroodjes. Ik probeerde ze op elke straathoek uit. Daarna heb ik eigenlijk nooit meer gedurfd om ze zelf te maken – bang dat ik Zweden tekort zou doen. Tot de Allerhande in hun paasbrunch-editie een recept voor kardemombroodjes tijdens Pasen deelde. Niet vegan, dus daar moest wat aan gedaan worden. In samenwerking veganize ik de Allerhande Pasen 2021. Check it out!
Vegan kaneelbroodjes
De basis voor cinnamon rolls en kardemombullar is vrijwel hetzelfde. Je maakt het deeg vegan door de melk en boter te vervangen voor een plantaardige variant, zoals haver- of sojadrink en plantaardige margarine. Voor de vervanger van dierlijke boter gebruik ik Flora Plant ongezouten.
Het recept gaat verder onder de afbeelding!
Ingrediënten
250 ml haverdrink
150 g plantaardige margarine (bijvoorbeeld Flora Plant ongezouten)
7 g gedroogde gist (1 zakje)
440 g bloem + extra om te bestuiven
180 g lichtbruine basterdsuiker
3 tl gemalen kardemom (voor kaneelbroodjes: vervang door kaneel)
1/4 tl zout
1/2 tl vanille-extract
Optioneel:
Parelsuiker om te strooien (dit vind je onder de naam greinsuiker bij groothandels)
Instructies
Kaneelbroodjes deeg maken
Doe de haverdrink en 75 gram plantaardige margarine in een steelpan en verwarm tot lauwwarm (niet heter, anders verbrandt de gist). Zet het vuur uit, voeg de gist toe en roer door met een garde. Laat 10 minuten staan.
Doe ondertussen de bloem, 65 gram basterdsuiker, 1 theelepel kardemom en het zout in een komen roer door. Voeg het melkmengsel toe en kneed met de hand of met een mixer met deeghaken in ongeveer 10 minuten tot een samenhangend deeg.
Vorm er een bal. Leg deze in een met bloem bestoven kom. Dek het deeg af met een schone theedoek en laat 45 minuten rijzen op een warme, tochtvrije plek.
Kardemombroodjes vouwen
Waar je kaneelbroodjes rolt (vandaar cinnamon rolls), vouw je het deeg bij kardemombroodjes. Meng hiervoor 65 gram basterdsuiker en 1½ theelepel kardemom door de rest van de zachte, plantaardige margarine.
Bestuif je werkblad met wat bloem, rol het deeg met de deegroller uit tot een rechthoekige lap van zo’n 30 x 50 centimeter. Bestrijk het deeg met de ‘kardemomboter’. Gebruik hiervoor de bolle kant van een lepel.
Vouw het deeg vanaf de rechterkant tot 1/3 van het deeg en vouw dan de linkerkant daaroverheen. Rol het deeg vervolgens in de breedte nog iets uit, zodat het een even rechthoek is.
Snijd het deeg in de breedte in repen van ca. 2 centimeter breed. Snijd vervolgens de repen in de lengte in, maar laat één uiteinde vastzitten. Zo heb je dus reepjes met een snede erin. Hiervan ga je de twist in de kardemombroodjes maken.
Kardemombroodjes draaien
Draai de twee stroken om elkaar heen tot een spiraal en rek voorzichtig al draaiend iets uit. Pak een uiteinde van de spiraal vast en wikkel het deeg twee keer losjes om twee vingers. Wikkel vervolgens de rest van het deeg voorzichtig om het deeg zodat het een knoop vormt en druk het losse uiteinde aan de onderkant erin.
Herhaal dit met de rest van de repen. Leg de broodjes op een met bakpapier beklede bakplaat en laat afgedekt met een theedoek nog 45 minuten rijzen.
Kardemumbroodjes bakken
Verwarm de oven voor op 220 °C. Bak de broodjes in circa 10 minuten in het midden van de oven goudbruin en gaar.
Maak ondertussen de siroop. Verhit 40 milliliter water, de rest van de basterdsuiker, de rest van de kardemom en het vanille-extract in een pan tot de suiker volledig is opgelost. Haal de broodjes uit de oven en bestrijk direct met de siroop.
Strooi er eventueel nog wat parelsuiker overheen. In de Nederlandse supermarkt vind je deze suiker niet zo snel, maar in de groothandel kun je het kopen. Het is geen essentieel onderdeel van de kardemombroodjes, maar maakt ze wel traditioneel.
Bewaren
Je kunt de kardemombroodjes vijf dagen bewaren in een luchtdichte doos. In de vriezer zijn ze tot wel drie maanden houdbaar!
Houd jij wel van een flinke wandeling? Wandelen is natuurlijk een heel duurzame activiteit. Toch pakken we vaak massaal de auto op zoek naar de mooiste natuurgebieden. Dat kan ook anders! Een reis met de trein of bus kost iets meer tijd en moeite, maar het past wel helemaal in de nieuwe trend van ‘slow travel’. Je ervaart zo meer rust én het is een stuk duurzamer. Zo geniet je extra van je dagje uit! Deze 5 natuurgebieden zijn heel goed met het ov bereikbaar.
Langs de kust: Nationaal Park Hollandse Duinen
Heb je zin in een strandwandeling? Dan is er een nationaal park dat pal aan zee ligt, goed bereikbaar is én meerdere mooie wandelingen te bieden heeft: het Nationaal Park Hollandse Duinen. Dit park beslaat het brede Zuid-Hollandse kustgebied van Hoek van Holland tot Hillegom. Het is een uniek gebied waar landgoederen, duinen, bollenvelden, veenweiden, dorpen en steden elkaar afwisselen. Met een beetje geluk zie je hier vossen, reeën en zeehonden. En dat op een steenworp afstand het drukst bevolkte gebied van Nederland. Je kunt hier op meerdere manieren heel goed met het ov komen: via Hoek van Holland, Den Haag, Katwijk aan Zee, Noordwijk, enzovoort.
Lokale tips: eenmaal op het strand kun je ervoor kiezen om een rustige route te nemen. Zo kun je bij Scheveningen natuurlijk van de pier naar de vissershaven lopen, maar rustiger en meer natuurlijk is het als je vanaf de pier richting het noorden loopt. Ook daar zijn meerdere strandpaviljoens te vinden (vaak alleen open in het seizoen). Ben je in een avontuurlijke bui dan kun je zelfs helemaal naar Katwijk aan Zee wandelen, dit is een wandeling van zo’n 13km.
Van Gogh Nationaal Park
Ken jij dit park midden in Brabant? Het Van Gogh Nationaal Park is geen park met harde grenzen, maar een kerngebied met fluïde grenzen. Het strekt zich uit in en rondom de steden Breda, Tilburg, ’s-Hertogenbosch, Eindhoven en Helmond, midden in een groen landschap. Het park draagt deze naam omdat het de omgeving is waar Vincent van Gogh opgroeide. Middenin Brabant werd deze schilder geïnspireerd door de natuur en de harde werkers, die hij ook vastlegde in meerdere van zijn wereldberoemde meesterwerken. Hier kun je dan ook meerdere wandelingen maken, waarbij je steeds uitstapt bij een ander station. Zoals de afwisselinde wandeling van 14km rondom Etten-Leur, langs zowel natuur als stad, waar Van Gogh in 1881 zijn artistieke carrière startte.
Utrechtse Heuvelrug
Station Driebergen-Zeist ligt dicht bij het natuurgebied de Utrechtse Heuvelrug. Vanaf het station is het nog zo’n 10-15 minuten wandelen en dan bevind je je midden in het bos of op de heide. De heide is in augustus of september natuurlijk extra mooi als die in bloei staat. Maar dit gebied is ook heel bosrijk én heel groot, dus je kunt hier het hele jaar prachtige wandelingen maken. Lokale tips in deze omgeving zijn theatercafé Beauforthuis, waar je lekker wat kunt eten en drinken en vanaf waar ook meerdere wandelroutes door de omgeving starten.
Nederlandse heide, Stephan van de Schootbrugge via Unsplash
Kennemerduinen
Vanaf station Sandpoort-Noord (of station Overveen) in de buurt van Haarlem, loop je zo het natuurgebied Nationaal Park Zuid-Kennemerland in. Het is één van de eenentwintig nationale parken die Nederland rijk is. Met zijn open duinlandschappen, meertjes en ontelbare diersoorten, is dit park een grote oase van rust tussen de drukke Randstad en het brede Noordzeestrand. Je kunt in dit mooie gebied zelf een route uitstippelen, of één van de gemarkeerde routes volgen. Ook zijn er speelterreinen, waar je buiten de paden kunt spelen of picknicken. Om de kwetsbare natuur te beschermen zijn honden in dit park beperkt toegestaan, dus let daarop voordat je met je trouwe viervoeter de natuur in trekt.
Van station naar station: over de Veluwe
Helemaal handig maak je het met een NS-wandeling. Dit zijn door de NS-uitgezette wandelroutes door heel Nederland, die altijd van station naar station lopen. Je kunt kiezen voor wandelingen door het bos, de stad, langs het strand of door de duinen. Er zijn veel verschillende afstanden die je kunt lopen, zowel onder als boven de 10km in totaal. Zo is er de mooie bosrijke route door het nationaal park Veluwezoom, in Gelderland. De routeplanner kun je online downloaden. Bij deze mandeling loop je eerst door de heuvelachtige Onzalige Bosschen, die vroeger tot het jachtdomein van de Prinsen van Oranje behoorden. Op dit gedeelte van de route moet je flink klimmen en dalen. Vervolgens ontdek je de indrukwekkende heide bij de Posbank en de Zijpenberg. Deze is 11 of 15km, van Station Dieren naar Rheden of Velp. Nog ééntje dan: iets zuidelijker kun je ook de wandeling van Maastricht naar Sint-Pietersberg maken, van 9 of 14km. Met afwisseling tussen het gezellige Maastricht, knusse pleintjes en straatjes én mooie natuur.
Vegan speculaas boterkoek anyone? Het is zo ongezond als wat, maar who cares? Boterkoek is fantastisch! Dit is een recept voor vegan boterkoek met een feestelijk tintje: er zitten namelijk speculaaskruiden doorheen. Dit lekkere recept komt van Miriam, oftewel The Veggie Reporter. Enjoy!
Boterkoek met speculaaskruiden
Degene die boterkoek heeft uitgevonden, moet een levensgenieter zijn geweest! Deze boterkoek gaan we ook nog eens in een winters jasje te steken: met speculaaskruiden. Vegan speculaas boterkoek. Best of both worlds. Speculaaskruiden kun je gewoon in de supermarkt kopen, maar je kunt ze ook zelf maken. Als je geen speculaaskruiden hebt, zou je ook nog chai kruiden kunnen gebruiken. Ik heb daar een receptje voor uitgeschreven. Voor speculaaskruiden ziet de verhouding er ongeveer zo uit:
DIY speculaaskruiden
4 el gemalen kaneel
2,5 el gemberpoeder
2 tl gemalen nootmuskaat
2 tl gemalen korianderzaad
1 tl gemalen anijszaad
1 tl gemalen kruidnagel
1,5 tl gemalen kardemom
Het basisrecept voor vegan boterkoek
Voor het originele boterkoekrecept ben ik in het Wannee kookboek van mijn moeder gedoken. Zo eentje met een rode kaft en bladzijdes die van ouderdom geel zijn verkleurd. Wat blijkt: de basis voor boterkoek is helemaal vegan. Het enige dat niet vegan is, is het eigeel dat over de bovenkant wordt gesmeerd. Nou, daar weet ik wel raad mee.
Eigeel vervangen in een recept
Om eigeel (waarmee je deeg bestrijkt) te vervangen, kun je heel makkelijk een mengsel van 2 el sojamelk en 1 tl ahornsiroop gebruiken. De sojamelk zit vol met eiwitten en de ahornsiroop zorgt voor dat kleine extra beetje kleur. In dit geval helpt het mengsel ook nog om het amandelschaafsel te laten plakken, want bij de baksels in decembermaanden hoort natuurlijk amandelschaafsel!
De vegan boterkoek maken
Ingrediënten
250 g bloem
125 g bruine basterdsuiker
225 g koude, harde, plantaardige boter zoals Wajang, Flora, Blue Band of The Flower Farm (laatste is zonder palmolie)
3 el speculaaskruiden
1 tl pure vanille
1 mespunt zout
Voor erover
2 el sojamelk
1 tl ahornsiroop
30 g amandelschaafsel
Bereiden
Verwarm de oven voor op 175 graden. Vet een bakblik of boterkoekvorm van 24 tot 26 centimeter in.
Zeef de bloem in een kom. Voeg de rest van de ingrediënten toe. Snijd de boter in stukjes en kneed tot een samenhangend deeg.
Druk het deeg in de vorm.
Meng de sojamelk met de ahornsiroop en bestrijk de bovenkant van de boterkoek met het mengsel. Strooi het amandelschaafsel er overheen.
Bak de boterkoek in 30 minuten gaar. Laat volledig afkoelen voor je ‘m serveert. Je kunt de boterkoek het beste in de koelkast bewaren.
