Zo kom je helemaal tot rust in het bos met ‘forest bathing’

Ken je de term forest bathing, ook wel ‘bosbaden’? Het is de laatste tijd een hype, en dat is niet voor niks. Forest bathing is namelijk ontzettend goed voor je en heel simpel. En nee, je gaat hierbij niet écht in bad. Laat je vooral niet overhalen om hier veel geld of moeite in te stoppen. Deze gewoonte is namelijk net zo eenvoudig (en ontspannend) als thuis een warm bad nemen. Zeker met deze tips!

Japanse gewoonte

Waar komt het vandaan? Forest bathing is de Japanse gewoonte Shinrin yoku, die internationaal steeds meer bekendheid krijgt. Het is een bewezen effectieve ontspanningsmethode waarbij je kalm in de natuur bent, zonder afleiding de natuur en jezelf observeert, en hiervan tot rust komt. Je kunt dit goed combineren met ademhalingsoefeningen of een bewust diepe ademhaling. Hierdoor krijg je op een natuurlijke manier een lekkere health boost!

Het bos in

Trek lekker zittende kleding aan en zoek een plek op in een bos. Je hoeft hiervoor echt niet ver te reizen, een (klein) bos in de buurt kan al voldoende zijn. Voor het echte gezondheidseffect en de ervaring van het bos ga je wel wat verder het bos in, en blijf je niet alleen bij de randen hangen.

Tip: wil jij bijdragen aan een groenere wereld? Voor 5 euro kun je een boom doneren aan het Genoeg-bos!

Telefoon uit

Om er een zen ervaring van te maken, zorg je voor zo min mogelijk afleiding. Zet je telefoon uit of laat hem thuis. Zorg dat je werk is afgerond en dat je geen deadline hebt of moet haasten om je volgende afspraak te halen. Dat is misschien even wennen, want een rondje wandelen gaat tegenwoordig gepaard met minstens een podcast en drie telefoontjes. Maar je zult al snel merken dat even offline zijn goed is voor je lichaam en je geest!

Vertraag

We zijn gewend om altijd aan te staan: continu hollen van A naar B, en van taak naar taak, altijd bereikbaar. Gun het jezelf om even te ontspannen. Wandel langzaam door het bos, denk niet aan afstanden of hoe lang je erover zult doen. Je zult dan meer gaan voelen en ervaren, en je kunt beter aanwezig zijn in het moment. Voor de echte pro: ga eens samen met je kind (een oppaskind, familie, of buurkind kan natuurlijk ook) naar het bos! Die doen dit namelijk vanzelf: ze zijn niet bezig met tijd of een bepaalde route die gewandeld moet worden. Ze zijn gewoon in het bos. En hoewel dat natuurlijk niet altijd ideaal is, kunnen we van die ontspannen houding nog wel wat leren!

Wil je meer lezen over vertragen en ‘slow living’? Lees dan dit interview met Hanne!

Tekst loopt door onder de foto.

Het Genoeg bos in Rucphen. Foto: Roos van der Sanden.

Rustig ademhalen

Tijdens het dagelijks leven kun je oppervlakkig of ‘hoog’ gaan ademen, zelfs zonder dat je dit bewust doorhebt. Toch heeft dit fysiek en mentaal grote gevolgen. Des te belangrijker dus om af en toe even op je ademhaling te letten! Haal diep adem terwijl je door het bos loopt of ergens stilzit, je onderbuik beweegt hierbij en de borstkas blijft stil. Probeer steeds wat langzamer te ademen, met een korte pauze tussendoor. Door deze focus op de ademhaling zul je vanzelf meer ontspannen. Je kunt ook een ademhalingsoefening doen, maar natuurlijk niet via je telefoon. Dus houd het simpel, adem bijvoorbeeld twee keer zo lang uit als dat je inademt. Zo krijgt je lichaam het signaal dat het mag ontspannen. En dat al na een paar rustige, diepe ademhalingen.

Gebruik je zintuigen

Ga ergens zitten en zet al je zintuigen aan. Wat voel je? Misschien het gras of de aarde onder je blote voeten. Wat hoor je? Zijn er veel vogels, zijn er ander mensen of ben je helemaal alleen? Wat ruik je? Enzovoort. Observeer hoe je je voelt in de natuur, wat voor effect de natuur op jou heeft. Volgens de Japanse gewoonte observeer je hierbij vooral kleine dingen, met al je zintuigen. Je zult zeker verrast zijn door wat er allemaal te ontdekken valt.

Meditatie

Dit is misschien iets meer gevorderd, maar een forest bath leent zich natuurlijk heel goed voor een meditatie. Dus als je diep in het bos een mooie plek hebt gevonden, zeker doen! Ook hierbij geldt: houd het zo simpel mogelijk. Het doel van forest bathing is om zo min mogelijk met je hoofd bezig te zijn. Dus ga ontspannen zitten, sluit je ogen, en denk aan niks. Komt er toch een gedachte bij je op? Zoals je to do lijstje of de boodschappen die je nog moet halen? Parkeer de gedachten en ga met je aandacht weer terug naar je ademhaling, of naar de ontspannende geluiden van het bos. Enjoy!

Meer Genoeg

Froukje Jansen over wonen, delen en tot jezelf komen in de natuur

Presentatrice Froukje Jansen (47) stond op de cover van het Genoeg winternummer 2023. Binnenin kon je lezen dat Froukje verstilling vindt in de natuur: ‘Ik probeer dagelijks een uur te lopen met onze hond. Ik geniet er enorm van haar te zien rennen, en vind het fijn me deel van de natuur te voelen. Het relativeert en geeft letterlijk en figuurlijk ruimte.’ En voor dit artikel praten we verder met haar! Want er valt nog zoveel meer te vertellen over thema’s als wonen, delen en tot jezelf komen in de natuur.

Kun je wat meer vertellen over de duurzame wijk waar je woont, Schoonschip in Amsterdam?

‘Het begon met een wild idee samen met twee vrienden, om meer samen te wonen en te delen. Zij zijn toen gaan uitzoeken wat er mogelijk was in Amsterdam. De groep geïnteresseerden – allemaal bekenden van elkaar – groeide gestaag. En we werden ondertussen ook steeds serieuzer in onze ambities. Het bleek een 10-jarenplan, maar het is gelukt! We wonen nu zo’n 5 jaar met zijn allen in een soort mini-community, in Amsterdam. In totaal 47 huishoudens op 30 boten.’

Wat was jullie idee bij deze manier van wonen en leven?

‘Ons verlangen was: meer samenleven en delen en het liefst op een zo duurzaam mogelijke manier! Wij zijn natuurlijk niet de eersten die dit doen en hebben ons dan ook laten inspireren door andere woongemeenschappen, waaronder Sausalito in San Fransisco. Zelf ben ik een paar keer een tijdje in Auroville in India geweest. Een prachtige plek, maar vaak worden dit soort initiatieven bedreigd door onderlinge onenigheid over bezit. Bij Schoonschip hebben we daarom aan de voorkant hele heldere afspraken gemaakt. En dat werkt fantastisch. Mensen zijn vrij om bijvoorbeeld hun boot te verkopen als ze dat willen, maar wel aan mensen die een community om zich heen wensen.’

Op welke manier draagt jullie wijk bij aan verduurzaming?

‘Wij zijn een proeftuin voor veel technologische oplossingen. Zo hebben we bijvoorbeeld een Smartgrid, een systeem waarbij je energie met elkaar deelt. Mijn zonnepanelen bijvoorbeeld, die wekken energie op, ook als ik er niet ben en er dus geen gebruik van maak. Deze energie wordt dan gedeeld met een van de buren die het op dat moment wel nodig heeft. Zeer ingenieus!  

‘Verder zijn de huizen gebouwd van duurzame materialen, die met muren van 30cm dik heel goed geïsoleerd zijn. Ook werken we samen met Waternet om uit onze ontlasting weer energie op te wekken, hebben we een auto-deelsysteem, en sinds kort hebben we ook een moestuin samen met mensen uit de omringende wijk. Er komen steeds nieuwe initiatieven bij, heel leuk! Wat ik een grote meerwaarde vind, is dat al onze bevindingen open-source zijn. Dus als je zelf een community zou willen starten, hoef je niet alle fouten te makend die wij hebben gemaakt!’

Wat is duurzaamheid voor jou?

‘Duurzaamheid gaat voor mij in de kern over verantwoordelijkheid nemen. Voor onszelf en óók voor anderen. Als iets voor mij goed is, maar niet voor mijn omgeving, dan is dat wellicht niet de beste keuze. Zo probeer ik rekening te houden met wat voor kleding ik draag, wat ik eet en hoe ik reis. En misschien nog wel belangrijker: hoe ik denk. Alles is immers verbonden met elkaar. En geloof me, ik doe dagelijks een poging, en ben verre van perfect.

‘Ik ben niet van de klimaatpolitie en voel een allergie opkomen wanneer ik mensen tegen elkaar hoor zeggen: ‘Oh, doe jij dat nog?’ Dan wordt het maken van duurzame keuzes een nieuwe identiteit, iets waar je status aan kunt ontlenen. En dat is precies waar het niet om gaat! Natuurlijk moet je vervuilende bedrijven aanspreken op hun gedrag en heeft actievoeren zin. Maar continu wijzen naar anderen en de verantwoordelijkheid buiten jezelf leggen zorgt voor een groeiende polariteit. We zitten nu eenmaal met elkaar opgescheept, dus laten we het dan ook eens samen oplossen!’

Tekst gaat verder onder de foto.

Froukje met haar hond, foto: Roos van der Sanden.

Froukje schreef over dit thema ook een boek, ‘Duurzaamheid van binnenuit’. Hierin beargumenteert ze dat duurzaamheid niet alleen over technologische oplossingen en regelgeving gaat, maar juist ook om het herstel van de relatie tussen mens en natuur, tussen mensen onderling, en van de mens met zichzelf. Een transformatie in bewustzijn en handelen, die onze samenleving nodig heeft.

Hoe verliep jouw persoonlijke zoektocht op dit pad?

‘Als kind was ik, net als veel andere kinderen, verontrust over zure regen, het uitsterven van dieren, oorlog, dat soort zaken. Die zorg is nooit overgegaan en vormt de basis voor het werk dat ik doe. Eerst ging het meer over het agenderen ervan: duurzaamheid was toen echt nog een geitenwollensokkenthema. Inmiddels is dat gelukkig helemaal anders en probeer ik in mijn rol als presentator en dagvoorzitter te zoeken naar wat ons verbindt en hoe we ondanks tegengestelde ideeën toch een visie kunnen ontwikkelen die tegengestelde meningen overstijgt en samenbrengt. Het is een zoektocht geworden die gepaard gaat met veel zelfreflectie en ook met woede en verdriet. Bijvoorbeeld als ik lees dat de vleesconsumptie niet is afgenomen. Dat raakt mij en je moet je ook wel laten raken denk ik. Tegelijkertijd: er zijn ook al zoveel mensen heel lang bezig op de weg van verandering. En er gebeurt zo ontzettend veel wél. Ik kies ervoor me daarop te focussen.’

Wat kan er nog anders denk je, in de samenleving? Waar kunnen we verbeteren?

‘Naar elkaar leren luisteren, zou al heel veel opleveren vermoed ik! Maar ook andere mensen en de natuur meer ruimte geven, in plaats van die continue focus op onszelf. Dit geeft meer balans. Een beetje minder social media dus! We leven in een ‘ik’-tijd, heel individueel. Ik mis het ‘wij’. Alles in de natuur is nu eenmaal afhankelijk van elkaar. En wij zijn natuur. Ik hoop dat dat steeds meer gaat veranderen, het menselijk verlangen is namelijk om te verbinden.’

Hoe zoek jij de natuur op?

‘De natuur zoek ik dagelijks op. Bijvoorbeeld door naar natuurgebieden in de buurt van mijn woning te gaan. Het doet mij ontzettend goed om veel buiten te zijn en ik voel me dan ook echt deel van de natuur. Het helpt dat ik een hond heb, die laat eigenlijk mij uit. Een buitenplek midden in de natuur lijkt me heerlijk, en dan het liefst de bergen en de zee dichtbij! Wie weet, one day….’

Foto boven bericht: Roos van der Sanden. Met deze foto stond Froukje Jansen op de cover van het Genoeg winternummer 2023

Genoeg Magazine lente 2024: Groei en bloei

Het Redactioneel in deze editie van Genoeg Magazine, door hoofdredacteur Frieda Pruim:

Er was een tijd dat ik bij de eerste lentestralen op mijn fiets sprong om in het nabijgelegen tuincentrum bloeiende plantjes te kopen. Na de kale winter hunkerde ik naar wat vrolijkheid. Tot ik ontdekte hoeveel gif eraan te pas komt om die plantjes al zo vroeg en perfect te laten bloeien. Eenjarige planten kweek ik dus inmiddels zelf op uit online gekocht biologisch zaad. Dat zorgt voor een nieuwe vreugde van het zien ontkiemen en groeien van die plantjes in mijn vensterbank, voordat ze naar buiten verhuizen. En voor een besef van hun kwetsbaarheid, want tot bloei komen ze lang niet altijd. 

De dichtstbijzijnde plek om vaste biologische planten te kopen, bleek vanuit mijn woonplaats Utrecht kwekerij Van Houtum in Doorn te zijn. Best een uitdaging als je geen auto hebt. Op een voorjaarsdag nam ik de trein naar Driebergen-Zeist. Daar huurde ik een OV-fiets voor de laatste zes kilometer. Ter plaatse ontdekte ik dat ik veel te vroeg in het seizoen was. Gewend aan het traditionele tuincentrum had ik bloeiende planten verwacht, maar hier in de gifvrije buitenlucht staken de meeste exemplaren nog maar net hun hoofdjes boven de grond uit. Om niet met lege handen te vertrekken, zocht ik met behulp van mijn telefoon uit hoe ze er bloeiend uit zouden zien, en koos ik een aantal onooglijke plantjes. Die gingen in een doosje onder de snelbinders, en daarna mee terug in de trein. Ik zette ze in mijn stadstuintje in de grond, maar ze verdwenen tussen de andere planten. Zucht. Totdat zo’n anderhalf jaar later ineens een mij onbekende plant zich boven de anderen uitstrekte en daar prachtig begon te bloeien. Dat niet alleen biologisch van belang is, maar ook inheems, begint nu tot mij door te dringen. Daarover praat onze nieuwe medewerker Anne Havelaar ons bij in haar artikel vanaf pagina 50. Veel lees- en tuinplezier! 

Bestel de nieuwe editie van Genoeg, of bekijk de verschillende abonnementen.

Hanne over slow living: ‘Ik ben uit de ratrace gestapt’

Hanne (25) leeft volgens de principes van ‘slow living’. Oftewel: langzaam en bewust leven. Dit brengt haar veel rust, zelfkennis, en een leven waarmee ze zeer tevreden is. Hanne: ‘Slow living betekent zeker niet dat je bijna niks meer kunt doen. Ik ken mezelf inmiddels goed en kan mijn leven zo indelen, dat ik overal aan toekom en toch mezelf niet voorbijloop.’

Wat is slow living?

Slow living betekent letterlijk ‘langzaam leven’ of ‘onthaasten’. Je leeft hierbij heel bewust en in harmonie met je omgeving. Er zijn meerdere gebieden waarop je slow living kunt toepassen, zoals:

  • Slow home: je huis zo inrichten dat je kunt onthaasten, zonder ‘fast furniture’ (dat zijn vaak trendgevoelige meubels met een enorme milieu-impact)
  • Slow food: voeding lokaal verbouwen of kopen, en met aandacht klaarmaken en consumeren
  • Slow fashion: op een bewuste, holistische manier met kleding en textiel omgaan, niet meedoen aan ‘fast fashion’
  • Slow travel: langzaam en bewust reizen, dit kan bijvoorbeeld door niet te vliegen, of door langer de tijd te nemen voor een reis of vakantie

Deze manier van leven en onthaasten wint aan populariteit, waardoor er de laatste tijd zelfs wordt gesproken van een heuse ‘slow movement’. Ook Hanne past van alle hierboven genoemde gebieden wel iets toe.

Bewustwording

Maar het begint bij bewustwording, zo vertelt Hanne. Tijdens de eerste covid-lockdowns was ze student in België: ‘De grenzen tussen ontspanning, werken en studeren vervaagden. Alles gebeurde tussen vier muren en we kregen veel digitaal werk van de opleiding. Ik moest heel duidelijk mijn grenzen gaan aangeven en voldoende rust voor mezelf inbouwen.’ Dit werd een kantelpunt in haar leven. Ze begon met slow living en studeerde uiteindelijk zelfs af op dit onderwerp. Hanne: ‘Ik werd me bewust van de ratrace waarin ik had geleefd en voelde de rust die het onthaasten met zich meebrengt. Vanaf toen ben ik dit alleen maar meer gaan toepassen.’

‘Van mediteren werd ik heel onrustig, dat bleek niet mijn ding.’

Hanne (25) over slow living

Stap voor stap

Zo ging Hanne eerst vooral veel meer pauzes nemen. ‘Ik begon met mediteren, maar dat bleek helemaal niet mijn ding te zijn,’ vertelt ze. ‘Ik werd er juist onrustig van. Voor mij werkt het beter om yoga te doen, te gaan wandelen, of even bewust tien minuten voor mezelf te nemen in stilte.’ Zo leerde ze zichzelf steeds beter kennen en kan ze nu goed rekening houden met wat ze nodig heeft. Hanne: ‘Ik ben bijvoorbeeld snel overprikkeld. Dus na een drukke afspraak, plan ik bewust even tijd voor mezelf in om hiervan bij te komen. Dat heb ik nodig. Een ander gaat misschien liever met vrienden op stap om te ventileren na een drukke dag.’

Weg van de drukte

Ook kozen Hanne en haar vriend ervoor om niet steeds ‘meer en groter’ te willen leven. In plaats daarvan kozen ze ervoor om in een duurzame tiny house in de bossen te gaan wonen. Hanne: ‘We laten ons niet leiden door de verwachtingen vanuit de maatschappij, en kiezen bewust voor wat wijzelf belangrijk en leuk vinden in ons leven. Dus niet hard werken om een groot, duur huis te kunnen betalen. Maar juist veel vrijheid, ruimte, en contact met de natuur.’

Tip: wil je meer lezen over Hanne’s leven in de duurzame tiny house? Lees dan dit interview.

Geen keukenprinses

Hanne ziet niet voor zich dat ze nog teruggaat naar de rush van haar leven hiervoor. ‘Ik zou niet eens weten hoe ik dat moet doen,’ vertelt ze. ‘Ik ga juist steeds een stapje verder. Zo ben ik ook langzaam steeds meer vegan gaan eten en inmiddels eet ik helemaal veganistisch.’

Wat betreft voeding ziet ze nog wel wat uitdagingen voor zich: ‘Ik ben helaas geen keukenprinses en ben niet graag met voeding bezig. Ik krijg er zelfs een beetje stress van. Dus wat betreft ‘slow food’ kan ik dus zeker nog stappen maken. Ik probeer mezelf nu uit te dagen om met lokale producten, vers te koken. Onze woning maakt dat makkelijker, ik kan niet even take-away halen hier in het bos. Ik haal er voldoening uit om gezond te eten, maar dat koken is voor mij zeker nog de grootste challenge.’

Meer Hanne lives on wheels

Wil je de avonturen van Hanne volgen? Op haar account Hanne lives on wheels deelt Hanne regelmatig mooie foto’s en video’s, en vertelt ze meer over haar manier van wonen. Naast wonen in een tiny house en hierover publiceren, werkt Hanne parttime als freelance dansleraar en tekstschrijver. Op haar website vind je hierover meer informatie.

Wonen in een tiny house en financieel vrij zijn? Hanne (25) vertelt er alles over

Hanne (25) woont samen met haar vriend in een tiny house in de bossen van Noord-België. ‘We woonden hiervoor in een appartement in een drukke stad. Maar we wilden graag financiële vrijheid en ruimte hebben. Dat hebben we nu en het is nog fijner dan ik had verwacht!’ Het tiny house kregen ze op een heel bijzondere manier. Hanne vertelt er alles over, van hoe ze dit op zo’n jonge leeftijd voor elkaar heeft gekregen tot de voordelen (en nadelen) van wonen in een tiny house.

Van stad naar natuur

Toen Hanne en haar vriend Sam (26) klaar waren met studeren, voelde dat voor hen als een moment van kiezen. In de stad wonen had voordelen maar ze hadden het contact met de natuur verloren. Hanne: ‘We vroegen ons af: hoe willen we dat ons leven eruitziet? We zagen veel minder spullen en juist meer contact met de natuur voor ons. Ook wilden we graag financiële vrijheid hebben. We wilden niet meer fulltime hoeven werken om ons dure huurappartement te kunnen betalen. En juist de vrijheid hebben om onze tijd in te richten en veel spontane dingen te kunnen doen.’

Duurzame tiny house

Zo ontstond het idee om in een tiny house te gaan wonen. Het stel deed mee aan het Vlaamse tv-programma Tiny House Battle, waarbij ze de wensen voor hun tiny house konden opgeven. Daarna gingen maar liefst twee bouwteams aan de slag om twee tiny houses te ontwerpen. Hieruit kozen Hanne en Sam de tiny house van hun dromen. ‘We vonden het belangrijk dat het een duurzame en creatieve tiny house zou worden,’ vertelt Hanne. ‘Dus onze wensen gingen vooral over herbruikbare materialen en een tweedehands, creatieve inrichting. Ook wilden we niveauverschillen in de tiny house. Zodat bijvoorbeeld het bed hoger staat en er daaronder ruimte is voor kasten.’

Ze kochten uiteindelijk de tiny house die het beste paste bij hun wensen. Met veel hergebruikte materialen en op wielen, zodat het verplaatst kan worden en zodat hun woning de ondergrond niet beschadigt. Hanne: ‘Dit vonden wij het meest duurzaam. Als we onze woning verplaatsen, zie je niet meer dat hier iemand heeft gewoond. Ik noem het mijn “Pipi Langkous-huisje”. Soms moet je springen om ergens te komen.’ De woning staat nu in bosrijk gebied in het noorden van België. Hanne: ‘Het is hier heel fijn wonen. Uiteindelijk willen we graag een eigen stuk grond, of samen met andere tiny house-liefhebbers op een stukje grond wonen.’

‘Ik noem het mijn “Pipi Langkous-huisje”. Het voelt als een binnenspeeltuin met al die verschillende levels.’

Hanne (25) over haar tiny house

Vrijheid

Het wonen in een tiny house heeft veel voordelen, vindt Hanne. Zo zijn hun totale woonkosten nu een stuk lager, waardoor zij en haar vriend minder hoeven te werken. Hanne: ‘De woning hebben we over twee jaar al afbetaald. En ook nu al zijn onze kosten enorm laag. Dit geeft ons de ruimte en tijd om regelmatig vrij te zijn. We gaan veel op pad met onze camper, bijvoorbeeld drie weken naar een mooie plek in Frankrijk.’

Ander voordeel is volgens Hanne het ontspullen, waar je met een tiny house niet aan ontkomt. ‘Ons appartement was helemaal gevuld met spullen,’ vertelt ze. ‘We hebben alles verkocht of naar de kringloop gebracht. Dit geeft een enorm vrij gevoel. Ik hecht nu meer waarde aan die vrijheid dan aan het hebben van spullen.’ Meer contact met de natuur heeft haar ook veel gebracht: ‘In de stad was ik snel overprikkeld en gestrest. Daar heb ik geen last meer van. Ik heb rust gevonden en voel me helemaal thuis. We leven met de seizoenen en ik ben véél meer buiten dan hiervoor. In de natuur ontspan je makkelijker dan in een stad.’

Op pad met de camer

Behelpen met de ruimte

Zijn er ook nadelen? Volgens Hanne zijn er vooral wat aanpassingen nodig om deze manier van wonen mogelijk te maken. Zelf heeft ze het er graag voor over. De nadelen van wonen in een tiny house volgens Hanne:

  • Er is weinig opbergruimte; Hanne en haar vriend hebben een mini-zoldertje en een tuinhuisje waar ook de fietsen staan
  • Met een kleine boiler is het warme water na 5 minuten op. Lang, warm douchen in de winter kan niet
  • Er is sowieso minder (binnen)ruimte. Werken doen ze bijvoorbeeld aan de eettafel, meetings plannen ze om-en-om, dan gaat het prima
  • Als het regent, lopen ze alle zand en modder zo naar binnen, er is geen halletje voor de schoenen en natte spullen
  • Plassen kan op een speciaal toilet in de tiny house, voor de rest moet je naar het composttoilet in het tuinhuisje. Hanne is daar inmiddels aan gewend (hoewel ze er ’s avonds laat weleens tegenop ziet), bezoek vindt dit soms vervelend

Verder is het voor mensen met een tiny house lastig om een plek te vinden waar ze langere tijd kunnen staan. Ook voor Hanne en haar vriend was dit een uitdaging. Hanne: ‘Wij hebben geluk gehad dat er iets moois op ons pad kwam. Anderen zou ik ook aanraden: vraag rond en ga bijvoorbeeld op zoek naar iemand die een grote tuin heeft, zodat je daar kunt staan. Kijk anders of er mogelijkheden zijn in je omgeving, desnoods voor een tijdelijke plek, dan heb je een start.’

‘Ik ben nu veel rustiger en gelukkiger dan hiervoor. Niet meer gestrest en overprikkeld.’

Hanne over klein wonen in de bossen

Bewust leven

Door het wonen in een tiny house kwamen er nog meer mooie dingen op haar pad. Hanne: ‘Alles wat ik had verwacht bij deze manier van leven, bleek waar te zijn. Zoals meer contact met de natuur en meer vrijheid. En daarnaast was het zelfs nog beter dan ik dacht. Zo zijn we ons heel erg bewust geworden van onze relatie met de natuur en welke impact we hebben op onze omgeving. We verbruiken nu veel minder. Alleen wat nodig is, meer hoeft toch niet?’

Meer Hanne lives on wheels

Wil je de avonturen van Hanne volgen? Op haar account Hanne lives on wheels deelt Hanne regelmatig mooie foto’s en video’s, en vertelt ze meer over deze manier van wonen. Naast wonen in een tiny house en hierover publiceren, werkt Hanne parttime als freelance dansleraar en tekstschrijver. Op haar website vind je hierover meer informatie.