Met nog geen veertig kledingstukken in je kast er steeds verrassend uitzien, het is een kunst. Maar het kan! In het boek ‘De capsulegarderobe’ doet stylist Leoni Huisman uit de doeken hoe je zo’n overzichtelijke en tegelijkertijd veelzijdige collectie kiest uit je totale kledingbezit. Wij delen in het kort de 7 stappen met je. Leve de Capsulegarderobe!
Voorbereiding
Zorg dat je in een goede bui bent als je begint met het samenstellen van je capsulegarderobe. Focus alleen op het huidige seizoen en belangrijk: neem er de tijd voor. Maak het leuk voor jezelf!
Stap 1 Inventariseren
Haal alle kleding die je dit seizoen zou kunnen dragen uit je kast en leg die op je bed. En dan bedoel ik echt alle kleding: niet alleen je favoriete spijkerbroek, maar al je spijkerbroeken. Ook de spullen die je niet meer draagt, miskopen, gehavende items, enzovoort. Leg alles bij elkaar wat je het komende seizoen zou kunnen aandoen.
Stap 2 Je bewaarcollectie
Alle kleding die je de komende drie maanden niet gaat dragen, hoort nu bij je ‘bewaarcollectie’. Die haal je uit je kast en leg je apart. Bij stap 7 berg je de bewaarcollectie pas echt op. Je kledingkast is nu leeg, op ondergoed, sportkleding, loungewear en pyjama’s na. Die horen dus niet bij je capsule!
Verdeel al je kleding in maximaal zeven stapels, op kleur. Heb je meer dan 7 kleuren, dan kun je ze samenvoegen in een ‘kleurfamilie’. Heb je kleding die nergens bij past, houd die dan apart. Selecteer nu van elke kleurstapel één bottom en twee tops, tot je zeven van zulke drietallen hebt gevormd. Dit is je ‘Schijf van 7’.
Stap 4 Voeg blijmakers toe
Je basis is klaar, je Schijf van 7. Nu mag je nog zeven extra items toevoegen. Het maakt niet uit van welke stapel. Ook die ene stapel met losse kledingstukken doet nu mee. Het maakt niet uit wat je pakt. Als het maar ‘blijmakers’ zijn, kledingstukken die je dit seizoen echt niet wilt missen.
Stap 5 Selecteer vijf paar schoenen en drie buitenjasssen
Vijf paar schoenen voelt misschien als weinig, maar we hebben het over vijf paar schoenen voor een seizoen, dus drie maanden. Dat is voldoende om verschillende moods te creëren. Hierbuiten vallen: sportschoenen, schoenen voor extreme weersomstandigheden, en schoenen voor speciale gelegenheden zoals een bruiloft. Wat de drie buitenjassen betreft: selecteer drie soorten jassen. Bijvoorbeeld een lange, een korte en een middellange. De ervaring leert dat drie jassen voor drie maanden genoeg is.
Stap 6 Combinaties maken
Nu kun je gaan experimenteren met je collectie. Verzin nieuwe combinaties met de stukken uit je capsule. Pas outfits voor de spiegel en wissel zo nodig nog een kledingstuk om. Laat je verrassen door een nieuwe combinatie die zowaar werkt. Heb je altijd veel kleding en vind je het moeilijk om keuzes te maken? Dit is je eerste capsule, wees vooral niet te streng voor jezelf.
Stap 7 Opbergen & inhangen van je capsulegarderobe
Je bergt nu je bewaarcollectie op. Dat is de kleding van dit seizoen die je niet hebt geselecteerd, samen met alle kleding voor de andere seizoenen. Je kast is schoon en leeg. En dan komt nu het leukste gedeelte. Je eerste eigen fijne kleine capsulegarderobe in je kast hangen en leggen!
Boek: De capsulegarderobe
Wil je meer lezen over dit onderwerp en wil je alle tips kennen voor het samenstellen van de ideale capsulegarderobe? Lees dan het boek ‘De capsulegarderobe‘ van Leoni Huisman!
Dit artikel maakt deel uit van de special ‘Goeie Kleren’ uit Genoeg 127. Foto boven bericht: Ron Lach via pexels.
Sober leven was een eeuw geleden nog heel gewoon, ook in de ‘hogere kringen’. Wat dat concreet inhield, kun je lezen in boeken als Een leven op stand van historica Ileen Montijn en Gouden jaren van journalist Annegreet van Bergen. Wat kunnen we in de huidige tijd nog leren van de zuinigheid van toen? Wij delen een paar voorbeelden van spaarzaam gedrag, dat we zonder veel moeite weer kunnen oppikken:
Etensresten opmaken
Wentelteefjes, kroketten, groentesoep: allemaal klassieke voorbeelden van kliekjesverwerking. Hedendaagse voorbeelden vind je overal online en in speciale kliekjes kookboeken. Kijk bijvoorbeeld op de site van het Voedingscentrum (je kunt zoek op ‘kliekjes’) en op kokenmetkarin.nl, waar culinair journalist Karin Luiten een aparte pagina met lekkere kliekjes recepten deelt.
Meer luchten, minder wassen
Eens in de maand de lakens verschonen was vroeger heel gewoon. Door de bedden ’s ochtends goed te luchten, bleef de huisstofmijtkolonie (dol op vochtige, warme plekjes) toch binnen de perken. Ook bovenkleding werd vroeger veel vaker te luchten gehangen. Een ondershirt voorkwam dan dat er hardnekkige zweetluchtjes in het ‘goeie goed’ trokken.
Ondershirts dragen
Vroeger werd zo’n hemd met korte mouwen vooral gedragen omdat bovenkleding dan minder blootgesteld hoefde te worden aan de slijtageslag van een wasbeurt. Maar zo’n extra onderlaagje houdt je ’s winters ook warmer. Plus: in de wasmachine nemen shirts veel minder ruimte in dan truien en blouses. Dubbel voordeel dus!
Dweilen met was-sop
Oftwel: water hergebruiken. Daar kunnen we in deze tijd nog wel iets van leren! Na bijvoorbeeld een handwasje is het water nog prima te gebruiken voor een ander doeleind, zoals de vloer schoonmaken. Hetzelfde geldt voor het eerste, koude water uit de douchekop of het spoelwater van groenten: vang het op en maak ermee schoon, geef het aan de planten of spoel de wc ermee erdoor.
Duurzaam reizen klinkt als iets ingewikkeld waarbij je veel moet inleveren op reisplezier en -comfort, maar is dat wel zo? Met een paar kleine aanpassingen kun je de impact van jouw vakanties al naar beneden brengen. Benieuwd wat je kunt doen om groener te reizen?Reisblogger Amy van Loon van Homemade Adventures deelt een paar leuke tips, waarmee je iets duurzamer op reis kunt.
Leen spullen
Ga je voor het eerst een ander soort reis maken? Kijk voordat je naar de winkel rent eerst eens of je bij vrienden of familie net dat lichtgewicht tentje kunt lenen. Dit bespaart jou weer de aanschafkosten, zeker als na die eerste trektocht blijkt dat je er niets aan vindt. Dan blijft die tent ook niet jaren lang ongebruikt in de kast liggen. Ook op platformen als gearshare.nl kun je tegen een kleine vergoeding spullen lenen.
Minder vaak maar langer
De reis naar je vakantiebestemming heeft vaak de grootste impact. Kijk eens of je het aantal reisdagen kunt verminderen. Dit kun je bijvoorbeeld doen door één keer drie weken op vakantie te gaan in plaats van drie keer één week. Wist je trouwens dat als je echt tot rust wilt komen, je volgens onderzoek minimaal 8 dagen vakantie nodig hebt om alles even helemaal los te laten? Na die acht dagen begint het uitrusten pas echt, dus dat kan een extra reden zijn om wat langer weg te gaan!
Let op je zonnebrand
Lig jij graag in de zee? Veel zonnebrandmerken zijn schadelijk voor je huid én voor de onderwaterwereld. Door over te stappen naar een zonnebrand die reef-safe is, tast je de onderwaterwereld minder aan. Wacht na het smeren ook minimaal een half uur voordat je het water induikt. Anders lost de crème sowieso vooral op in de zee, in plaats van jouw huid te beschermen. Parfum, alcohol, Oxybenzone, HomoSalate, Octinaxate, Padimate O, en Eenzocamene zijn een paar ingrediënten die je niet in je zonnebrand wilt hebben. Je kunt ook letten op de term ‘reef-safe’ (veilig voor koraalrif) op het etiket.
Reisblogger Amy van Loon in Zugspitze,Duitsland.
Duurzaam overnachten
Ook tijdens jouw overnachtingen kun je kleine aanpassingen maken die invloed hebben op jouw impact. Let er eens op dat jouw accommodatie zich inzet voor een duurzamer verblijf. Greenkey en Greenglobe zijn keurmerken waar je op kunt letten. Bij natuurhuisjes.nl, Stayokay, en Ecologiesch boek je accommodaties die zich inzetten voor een groenere wereld.
Daarnaast kun je zelf je impact verkleinen. Laat bijvoorbeeld de mini-shampoo, tandenpasta etc. staan en neem je eigen grote verpakkingen mee. Zijn iedere dag nieuwe handdoeken en schoon beddengoed, is dat echt nodig? Doe als je de hotelkamer verlaat de gordijnen dicht, dan blijft je kamer lekker koel, airco, verwarming en verlichting zet je natuurlijk uit als je er niet bent. Eenvoudige aanpassingen met een groot gebaar.
Zoek een alternatieve bestemming
Is het echt nodig naar de andere kant van de wereld te vliegen of zijn er ook leuke bestemmingen dichter bij huis? Vraag jezelf eens af wat je graag wilt ervaren tijdens je vakantie? En ga vervolgens op zoek naar deze ervaring dichter bij huis. Wil je jezelf helemaal onderdompelen in een andere cultuur, wil je gewoon zeker zijn van mooi weer op vakantie of wil je ruige natuur ontdekken? De afgelopen jaren is het in het zuiden van Europa super zonnig geweest. Dus ga eens een keer naar Spanje, Portugal, Italië of Griekenland in plaats van naar Curaçao of Indonesië. Voor ruige natuur hoef je niet per se naar Canada te vliegen. Wist je dat je in Roemenië ook veel oerbossen hebt?
Met een (geleend) tentje dichterbij huis kan ook leuk zijn!
Maak kraanwater drinkbaar
Je hoort het wel vaker: neem een herbruikbare waterfles mee. Dat scheelt een heleboel plastic. Maar hoe doe je dat op bestemmingen waar het kraanwater helemaal niet drinkbaar is? Afhankelijk van de bestemming kun je kraanwater koken en veilig drinken. Of filter alle virussen uit het kraanwater met een Steripen, dit ‘filter’ maakt gebruik van ultraviolet licht en doodt zo virussen, waardoor jij het kraanwater veilig kunt drinken.
Over de auteur
Amy van Loon startte in 2021 met haar duurzame reiswebsite Homemade Adventures. Daar geeft ze tips en deelt ze inspiratie om steeds bewuster te reizen. Daarnaast werkt ze als freelance redacteur en helpt ze duurzame bedrijven met het delen van hun boodschap. In haar vrije tijd is Amy veel in de keuken te vinden en kookt ze maaltijden van over de hele wereld.
In actie komen voor de goede zaak, je talent en kennis inzetten om de wereld te verbeteren. Daarvoor hoef je geen beroemdheid te zijn, iedereen kan dit doen! In deze online rubriek nemen we daarom één van de vele burgeracties onder de loep. Deze keer: Stop 4de route, een actie tegen een geplande vierde aanvliegroute naar Schiphol. Wat is er aan de hand, hoe wordt er actiegevoerd, en heeft het nut? Je leest het in dit artikel!
Klein land, grote luchthaven
Midden in de drukke randstad van Nederland ligt de grote internationale luchthaven Schiphol. Schiphol groeit gestaag door en wil blijven concurreren met andere grote luchthavens. Dit doet Schiphol onder andere door de hub-functie: 40% van alle reizigers op Schiphol is namelijk overstapper. Zij betalen geen belasting en dragen dus niet bij aan de Nederlandse economie. Wel is dit een belangrijk verdienmodel voor bedrijven als Schiphol en KLM. Nu is er het plan voor een vierde aanvliegroute: pal over de provincies Gelderland, Utrecht en Noord-Holland. Met deze aanvliegroute is in het geheim al met simulaties getest. Het plan stuit bij omwonenden op verzet, want al deze vluchten zorgen voor veel geluidsoverlast, laagvliegend verkeer en luchtvervuiling. Zeer recent is in een rechtszaak ook bepaald dat de staat omwonenden onvoldoende beschermt tegen geluidsoverlast, en dat zij Schiphol beter in toom moet houden.
Schiphol: krimpen of niet?
Er lag eerder zelfs al een plan voor een krimp van het aantal vliegbewegingen op Schiphol. Dat aantal zou in 2024 van 500.000 naar 460.000 in een jaar gaan. 40.000 vliegbewegingen minder dus. Maar na bemoeienis van de VS en Europa, trok het kabinet dat plan weer in. Hiermee werd nog eens duidelijk dat andere belangen, zoals het vermeende economische belang van Schiphol, zwaarder wegen dan bijvoorbeeld gezondheidsschade door geluidsoverlast en uitstoot, klimaatschade en milieuvervuiling in de omgeving. Dit alles bij elkaar was genoeg reden voor burgers om in actie te komen.
Tekst gaat door onder de afbeelding.
Geschatte locatie van de vierde aanvliegroute, kaartje via Stop4deroute.
Burgers in actie tegen vierde aanvliegroute
Burgers namen daarom begin 2023 het initiatief voor de actiegroep Stop4deroute!. Hun belangrijkste doel: géén vierde aanvliegroute naar Schiphol. Daarnaast is een belangrijk doel dat Schiphol juist krimpt, in plaats van verder groeit.
Het Ministerie van Infrastructuur & Waterstaat zit achter het plan voor de 4e route. Zij beweert dat deze de geluidshinder en de totale uitstoot van stikstof en CO2 moet verkleinen. Dit zou komen door een betere ‘ontsluiting’ voor commercieel vliegverkeer van en naar Schiphol, Lelystad, Eindhoven en Rotterdam, vanuit en naar het oosten en zuidoosten. Het vierde naderingspunt maakt onderdeel uit van een in 2019 ingezette luchtruimherziening, die moet zorgen voor een groter militair oefenterrein in het noorden van Nederland.
Maar, zo betogen de burgers, daar valt wat op af te dingen. De extra aanvliegroute zou juist meer vliegverkeer faciliteren op de lange termijn, en dus verdere groei van Schiphol mogelijk maken. Ook is de totale uitstootvermindering verwaarloosbaar als je naar de gehele vlucht kijkt, en lijkt de geluidshinder van vliegtuigen zich alleen maar over een groter deel van Nederland uit te smeren. Het probleem wordt volgens hen niet aangepakt bij de bron: teveel vliegbewegingen op Schiphol. De nieuwe route zou de omwonenden in een straal van 20-25 km rondom Schiphol ook niet ontlasten. De actievoerders vinden dat alles erop gericht lijkt om Schiphol verder te laten groeien, in plaats van het beschermen van de kwetsbare natuur en omwonenden in de omgeving.
‘Het probleem moet bij de kern aangepakt worden: geen vierde aanvliegroute en wel krimp voor Schiphol.’
Femke, actievoerder bij Stop4deroute
Hoe wordt actiegevoerd en heeft het nut?
Femke (43) is één van de actievoerders bij Stop4deroute!. Zij vertelt: ‘Ik las toevallig over deze vierde route in de lokale krant en ging naar een informatieavond. Daar kwam ik geschokt van terug. Dat we het met zijn allen zomaar accepteren dat een commerciële sector zóveel overlast veroorzaakt. En in plaats van dit bij de kern aan te pakken, door Schiphol te laten krimpen, wordt de overlast nu alleen maar verder over Nederland verspreid. Ik zet me er graag voor in om dat niet te laten gebeuren.’
Femke zet zich samen met vele andere vrijwilligers in door publieke druk uit te oefenen, burgers te informeren en activeren, de petitie te laten ondertekenen (er zijn nu al meer dan 63.000 handrekeningen), en door regelmatig met overheden zoals de provincies en gemeentes in gesprek te gaan. Zo is er een gesprek geweest met het ministerie van I&W, en heeft de provincie Utrecht zich middels een motie uitgesproken tegen de vierde aanvliegroute. Ook wordt nauw samengewerkt met andere burgerinitiatieven en verschillende natuur- en milieuorganisaties. Steeds meer mensen sluiten zich aan. Stop4deroute is zelfs één van de snelst groeiende burgerinitiatieven, vertelt Femke.
Femke is dan ook hoopvol: ‘Wij blijven hiervoor knokken en hebben ook al veel bereikt. Één van de belangrijkste dingen is wel dat we als actiegroep serieus worden genomen. We zitten aan tafel bij belangrijke partijen. Daar komen veel acties, connecties en gesprekken uit voort. Ondertussen blijven we actievoeren: tegen de vierde route en vóór krimp van Schiphol.’
Ook een actie?
Heb je een (lokale) actie die in deze rubriek wel wat aandacht verdient? Mail deze naar de Genoeg webredactie en we zoeken het uit!
Foto boven bericht: Burak The Weekender via Pexels.
Door vijf jaar lang flink te (be)sparen, vergaarde freelance theaterjournalist en superspaarder Vincent Kouters (42) een ton. Hij schreef er ook een boek over, vol met tips. Vincent: ‘De “vrekkengedachte” dat je financiële vrijheid kunt krijgen door je uitgaven te beperken, inspireerde me enorm.’
Door: Miriam Notenboom
Jeugd
‘Ik ben opgegroeid in een gezin van vier in Zevenbergen, een stadje vlakbij Breda. Mijn vader raakte begin jaren tachtig zijn baan kwijt. Dat was toen niet zo uitzonderlijk, er was veel werkloosheid. We leefden van de bijstand totdat mijn moeder in 1989 werk in een broodfabriek vond en kostwinner werd. Echte armoede wil ik het niet noemen. Zolang we geen grote uitgaven deden, konden we prima rondkomen van het loon van mijn moeder. Maar ik was me er wel van bewust dat wij minder hadden dan de meeste andere gezinnen. Ik kreeg geen hippe Nikes Air toen die in de mode waren. En ik kon een keer niet mee schaatsen met de klas omdat mijn ouders geen geld hadden voor schaatsen. Toen werd ik wel heel boos; als kind snap je zoiets niet. Maar al vrij snel drong tot me door dat mijn ouders er ook niet veel aan konden doen.’
‘Mijn achtergrond heeft me ook veel gebracht. Ik weet dat ik me altijd wel red, of ik nou veel geld heb of weinig. Tenslotte redden mijn ouders het ook. Vooral mijn vader kon heel goed budgetteren. Op de computer hield hij precies bij waar de boodschappen het goedkoopst waren en één keer in de maand gingen we voor onze kleding naar Zeeman in Breda. Dit voorbeeld van mijn ouders heeft mij gevormd: ik kan goed leven met weinig luxe. De keerzijde is dat geld bij ons thuis geassocieerd werd met problemen. Er was altijd te weinig van en daaromheen werd alles georganiseerd.
In mijn volwassen leven ging ik het onderwerp geld daarom lang uit de weg. Zelfs toen ik al twee kleine kinderen en een hypotheek had. Naar mijn afschriften keek ik niet. Zolang ik mijn vaste lasten kon betalen, was ik tevreden. Was het geld op, dan schrapte ik wat extra’s, zoals koffie en eten onderweg. Dat ik geld verdiende en uit kon geven, voelde als rijkdom. Maar dat was het eigenlijk niet. Ik had nauwelijks spaargeld, een studieschuld en geen arbeidsongeschiktheidsverzekering. Ik kon over dat soort zaken gewoon niet nadenken. Dat kantelde toen mijn oma in 2017 overleed.
Tip: Wil jij hier alles over weten? Het boek van Vincent Kouters ‘Over geld praat je wel’ kun je via onze webshop bestellen!
FIRE
Ze liet me zesduizend euro na. Dat was voor mij niet alleen een groot bedrag, het kwam ook nog van mijn lievelingsoma. Haar geld wilde ik niet verkwanselen. Ik had alleen geen idee wat ik ermee kon of wilde doen. Al googelend stuitte ik op FIRE (‘Financially Independent Retire Early’), red. een beweging van mensen die ernaar streven financieel onafhankelijk te worden om zo vroeg mogelijk te stoppen met werken. Dat wilde ik niet, ik vind mijn werk veel te leuk. Maar het achterliggende idee van een vermogen opbouwen zodat je financieel onafhankelijker wordt, sprak me wel aan. Aanvankelijk dacht ik aan tienduizend euro, of misschien vijftigduizend. Toen kwam ik het woord tonnair tegen. Dat triggerde me enorm. Miljonair worden, een miljoen vergaren, dat is zoveel geld, daar kon ik me nauwelijks iets bij voorstellen. Zelfs de helft is nog een te abstract groot bedrag. Honderdduizend euro is nog steeds heel veel geld, maar dat leek me toch haalbaar. En een ton is voldoende om onafhankelijker te worden. Met een ton achter de hand ben je vrijer om nee te zeggen tegen werk dat niet past bij de richting die je op wilt. Of om een tijdje minder te werken en meer tijd door te brengen met je gezin en vrienden. Tonnair worden werd mijn doel.’
Tonnair Vincent Kouters. Fotocredits: Lilian van Rooij
Sparen
‘Als kind spaarde ik met een Pennie-spaarpot. Daar kreeg je toen 6 procent rente op, indrukwekkend vond ik dat. Gratis geld! Ik begreep gewoon niet hoe dat kon. Het motiveerde me om flink te sparen. Maar toen ik ging studeren, ging mijn spaargeld daaraan op. En in 2018 was de spaarrente nihil. Dus ging ik snuffelen op beleggingssites. Ik zag dat sommige mensen in een jaar tijd 100 procent rendement haalden op hun aandelen. Het confronteerde me met mijn hebberigheid. Ik ben van nature voorzichtig, maar nu ging ik allerlei dingen proberen. Ik kocht zelfs cryptovaluta, ook al begreep ik daar geen jota van. Dat deed ik voor een bescheiden bedrag van honderd euro. Toen het een maand later verdubbeld was, baalde ik dat ik niet meer had ingelegd. Dat is ook wat beleggen met je doet: het haalt heftige emoties naar boven.
Toen mijn aandelen bizar stegen, raakte ik in een euforische stemming. Je gaat dan al snel denken dat je ontzettend slim bent: ik heb succes, dus mijn systeem werkt! Totdat het dat niet meer doet. Dan moet je daar weer mee dealen. Het was een interessante ervaring, maar zo risicovol beleggen was toch niks voor mij. Ik beleg nu alleen in index- fondsen. Die leveren op de langere termijn een lager, maar stabieler rendement op. Voor de kortere termijn ben ik vooral de waarde van (be)sparen weer gaan inzien.’
Vrek
‘In mijn ouderlijk huis vond ik een keer een exemplaar van De Vrekkenkrant. Dat vond ik toen heel gênant: het idee dat mijn ouders dat nodig hadden. Toch ben ik via een omweg weer bij de vrekkenbeweging uitgekomen. Er zat al een vrek in mij. Ik moest hem alleen nog bevrijden, want ik schaamde me ervoor. Dat lukte toen ik Je geld of je leven las van Hanneke van Veen en Rob van Eeden (‘de grondleggers van de vrekkenbeweging’, red.). De gedachte dat je financiële vrijheid kunt krijgen door je uitgaven te beperken, inspireerde me enorm. Met het doel van een ton voor ogen werd besparen een soort spel. Ik zei om te beginnen al mijn abonnementen op en verkocht voor drieduizend euro aan spullen op Marktplaats.
Daarna schrapte ik alle kleine uitgaven aan eten en drinken buitenshuis. Vier euro voor een kopje thee? Die kon ik ook sparen. Daar opende ik een speciale rekening voor, zodat het bespaarde geld concreet werd en ik het niet ongemerkt aan iets anders uitgaf. Boeken – mijn achilleshiel – kocht ik niet meer nieuw. In plaats daarvan las ik de boeken die nog ongelezen in de kast stonden. Mijn kapotte iPhone verving ik door een goedkope Motorola die minder status heeft, maar net zo goed is. Zo spaarde ik uiteindelijk elke maand gemiddeld 1.300 euro met een inkomen tussen de 2.300 en 3.300 euro per maand. Het vraagt uithoudingsvermogen, maar die ton heb ik voor 80 procent bereikt door minder uit te geven dan ik verdien en dat geld op een spaarrekening te zetten. Veel mensen doen het omgekeerde: hun uitgaven groeien mee met hun inkomen. Dat wordt leefstijlinflatie genoemd. Als het dan een keer tegenzit, is het veel moeilijker om terug te schakelen. Dan bouw je geen buffer op, maar schulden. Mijn vrek heb ik inmiddels omarmd. Ik leef nog steeds onder mijn stand.
Soms moet ik zelfs een beetje afkicken van de vrekkigheid. Mijn vrouw gaat niet mee in mijn leefstijl, ze houdt erg van spenderen. Een van de spelregels was ook dat de kinderen geen last zouden hebben van mijn consuminderdrift. Als ik met hen op stap ben en zij willen op een terras gaan zitten, moet ik nog wel een mentale drempel over. Maar ik doe het wel, want het zijn ervaringen waar ik zelf ook van geniet. En ik heb dat vermogen juist ook gespaard zodat ik de keuze heb om minder te werken en meer tijd met ze door te brengen. Dat dat soms geld kost, is dan niet erg. Afgelopen jaar zijn we twee weken naar Denemarken geweest, inclusief drie dagen Legoland. Dat was niet goedkoop. Maar het was een heel leuke vakantie en de kinderen hebben het er nog steeds over. Dat vergeten ze nooit meer.’
Praten
‘Toen ik voor het eerst iets publiceerde over mijn geldzaken, belde mijn vader me op. “Wat doe je nou?”, zei hij. “Dat kan iedereen lezen!” Over geld praat je niet, dat is de norm, en ook bij ons thuis was dat zo. Voor mijn vader, die op de SP stemde, was geld daarnaast ook iets verdachts. Het hoorde bij de wereld van de rijke happy few, bij de grote bedrijven. Vanuit zijn perspectief was dat ook wel begrijpelijk. In de cultuur- en mediasector waarin ik werk, overheerst dezelfde houding. Het heeft me wel moeite gekost om die gedachtegang van me af te schudden. Het was een grote stap om over geldzaken te gaan schrijven en – tenslotte – ook met mijn plan om tonnair te worden naar buiten te treden. Als ik mijn doel niet zou halen, zou ik publiekelijk voor paal staan. Maar het is uiteindelijk alleen maar goed geweest.
Vijf jaar is best lang om dagelijks intensief bezig te zijn met besparen en sparen. Sparren met andere mensen hield me gemotiveerd. Ik schrijf ook niet over geldzaken om op te scheppen. De nadruk ligt op minder uitgeven en sparen zodat je meer zeggenschap hebt over je geld en je leven. Dat heb ik ook mijn vader uitgelegd, en dat begreep hij. Per slot van rekening deed hij het zelf ook zo. In 2021 is hij overleden. Mijn moeder was al eerder gestorven. Dat ik in februari dit jaar een ton bereikte, heeft mijn vader niet meer meegemaakt. Maar ik weet zeker dat hij het geweldig had gevonden. Hij begreep de waarde van zoveel geld heel goed. In mijn ton zit, naast de erfenis van mijn oma, ook achtduizend euro van zijn spaargeld dat hij me heeft nagelaten. Dat vind ik een mooie gedachte.’
Dit artikel door Miriam Notenboom verscheen eerder in Genoeg magazine. Foto’s bij bericht: Roos van der Sanden (?).
